وي تصريح کرد: در سال 1992 بزرگترين مجموعه سکه‌هاي شناخته شده در منطقه ميرزکاي دوم کشف شد که شامل 500 هزار سکه بود.
پروفسور مايکل ادامه داد: از نظر سکه‌شناسي بهترين نمونه‌ها از منطقه گاندارا در پاکستان کشف شد، که متعلق به قرن چهارم تا اوايل دوره اسلامي است و تعداد بسياري از آنها سکه‌هاي مسي ناشناخته هستند.
مدير بخش سکه‌شناسي فرهنگستان علوم اتريش اظهار داشت: اين سکه‌هاي مسي را مي‌توانيم در موزات با بسياري از سکه‌هاي نقره‌اي قرار داده و از اين طريق تصوير کاملي از شرايط ضرب سکه در منطقه گاندارا، اوديويانا و مناطق مرزي کشمير به دست آوريم.
وي تصريح کرد: اسناد مربوط به غرب در اوايل دهه 90 در بخش سکه‌شناسي از بهترين نمونه‌ها در بازار هنري بين‌المللي هستند.
پروفسور مايکل بيان داشت: بيش از 150 سند متعلق به متون غرب و يونان که روي چرم، پارچه و چوب منتشر شده بودند توسط نيکلاس سينز ويليام در 2 جلد جمع آوري شد و جلد سوم آن به زبان عربي است.
وي در ادامه به بررسي چگونگي ضرب سکه توسط هون‌هاي ايراني پرداخت که از نيمه دوم سده چهارم تا ششم بر آسياي ميانه و شمال غرب هند حکومت کردند. به اين منظور در مرحله نخست مروري بر چهار گروه شاخص از سکه‌هاي ضرب شده توسط \"کيدارها\"، \"آلخان‌ها\"، \"نزاک‌ها\" و \"هفتاليت‌ها\" کرد. در مرحله دوم نيز به بررسي سکه‌هاي يافت شده در مسير راه ابريشم از چين تا آسياي ميانه و هند پرداخت.
/117
انتهای پیام/
