«عبدالله دهقاني فجر» در گفتگو با ميراث آريا (CHTN)، با اعلام اين خبر گفت: تمامي هنرمندان اين روستا سفال کوهميتگ را مي‌شناسند اما کمتر کسي در زمينه توليد فعال است.

او با اشاره به اينکه مواد اوليه اين نوع سفال به سختي تهيه مي‌شود، ادامه داد: خاک مورد نياز از روستاي الزاء که در نزديکي کوهميتگ است، بدست مي‌آيد.

هنرمند سفالگر روستاي کوهميتگ با تأکيد بر اينکه اين خاک در زير سنگ قرار دارد، اضافه کرد: براي تهيه خاک مورد نياز بايد قطعه سنگ‌هاي بزرگي جابجا شود و در نهايت بيش از سه کيسه خاک در دسترس نخواهد بود.

او هزينه حمل و نقل براي تهيه اين نوع خاک را از مشکلات پيش روي خود دانست و افزود: اين خاک نياز به کوبيدن و جداکردن ناخالصي‌ها دارد.

به گفته اين صنعتگر وجود يک کارگاه مجهز به کوره گازوئيلي مي‌تواند زمينه ساز فعاليت بيشتر هنرمندان و به ويژه نسل جوان در عرصه توليد و فروش سفال کوهميتگ باشد.

او با اشاره به اينکه اين سفال به مرور زمان جنبه‌هاي کاربردي خود را از دست داده، اضافه کرد: اکنون بيشتر ظروف و حيوانات ساخته شده به صورت تزئيني مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

«دهقاني فجر» حضور در نمايشگاه‌هاي صنايع‌دستي را بهترين راهکار فروش آثار خود دانست و يادآور شد: کمتر کسي در خارج از استان سيستان و بلوچستان با اين نوع سفالگري آشنا است.

او در خصوص آموزش اين رشته به ساير افراد روستا افزود: من و دو نفر از خويشاوندانم با اين هنر آشنايي کامل داريم ضمن اينکه پسر 13 ساله‌ام نيز آموزش لازم را فرا‌ گرفته است.

اين سفالگر که کوره‌هاي سنتي را به کوره‌هاي گازوئيلي ترجيح مي‌دهد، خاطرنشان کرد: آثاري که در کوره‌هاي گازوئيلي پخته مي‌شوند، ظاهر زيباتري دارند.

112/

انتهای پیام/