او ادامه داد: طي اين کاوش‌ها دو دهانه، يک قبرستان اسلامي و کوره‌هاي آجرپزي و آهک‌پزي مرتبط با پل بدست آمده، ليکن پرسش‌ها و نکات مبهم بسياري درباره پل و الحاقات پيرامون آن وجود دارد.
مدير پايگاه ميراث جهاني بيستون با بيان اينکه ضرورت تاريخ‌گذاري و شناخت دقيق پلان پل در اين بخش و خواناسازي آن ضروري به نظر مي‌رسد، تصريح کرد: علاوه بر آن پل از لحاظ مرمتي و حفاظتي در شرايط نامطلوبي قرار دارد و بايد پس از کاوش و کسب اطلاعات مورد نياز فورا نسبت به مرمت آن اقدام کرد.
در معرفي اين پل مي‌توان گفت، پل بيستون در حاشيه شرقي شهر بيستون و بر روي رودخانه دينور آب قرار دارد. اين پل به نام‌هاي پل کهنه، پل شاه‌عباسي، پل صفوي، پل نادر‌آباد و پل دينور آب نيز معروف است.
اين پل به طول 144 متر و عرض 60/7 متر با جهت شرقي غربي و با پايه‌هاي شش ضلعي ساخته شده است. قسمت داخلي پايه‌ها با قلوه و لاشه سنگ به همراه ملاط گچ و روکار آن از سنگ‌هاي تراشيده، چيده شده است. بر روي برخي از اين سنگ‌ها، نشانه‌هايي از سنگ‌تراشان ساساني به اشکال مختلف ديده مي‌شود.
پل بيستون داراي چهار دهانه – دو دهانه کوچک و دو دهانه بزرگ – است. طاق تمام دهانه‌ها به جز دهانه دوم از نوع طاق‌هاي جناغي و طاق دهانه سوم از نوع طاق‌هاي هلو‌چين است.
/117
انتهای پیام/
