يک جامعه‌شناس در گفت‌و‌گو با ميراث‌آريا (chtn)، با بيان اين مطلب افزود: همانطور که مي‌دانيد استخدام‌هاي بخش دولتي بسيار محدود شده است و اين سازمان‌هاي خصوصي هستند که به استخدام افراد مي‌پردازند. زماني که اين واقعيت را بپذيريم بايد به يک ويژگي اساسي بخش خصوصي اشاره کنيم و آن اين است که اين بخش قادر به برگزاري آزمون‌هاي بزرگ و درخواست نيرو از طريق‌دادن فراخوان‌هاي کشوري نيست. منظورم اين است که اين سازمان‌ها به ويژه آن‌ها که چندان بزرگ نيست نيروي کار خود را بر اساس معرفي دوستان و آشنايان کارفرما استخدام مي‌کنند.

به گفته «سعيد تقي‌پور» زماني که ما بپذيريم که يافتن کار در بسياري از شرکت‌هاي خصوصي نيازمند داشتن ارتباطات و اطلاعات ويژه است، بايد از دانشگاه‌ها بخواهيم که مهارت کسب ارتباط و اطلاع را نيز به دانشجويان بياموزند.

اين جامعه‌شناس با اشاره به اينکه در تعاريف جامعه‌شناسي، کار تنها مفهومي اقتصادي ندارد، گفت: همانطور که شغل زمينه‌ساز يافتن ارتباطات و موقعيت‌هاي جديد مي‌شود، داشتن ميزاني از ارتباط و اطلاع، لازمه به دست آوردن شغل است.

او تصريح‌کرد: گاهي از شايسته‌سالاري حرف به ميان مي‌آيد و معمولا ديدگاه‌ها در اين زمينه صفر و يکي است; يعني اينکه گروهي مي‌گويند در ايران شايسته‌سالاري حاکم نيست و گروهي مي‌گويند حاکم است. من مي‌خواهم موضعي بينابين اتخاذ کنم و بگويم شايسته‌سالاري در درجه دوم قرار دارد. در جهان امروز اول بايد فرد مهارت لازم براي ورود به محيط کار را داشته باشد و بعد در مورد شايستگي و عدم شايستگي او قضاوت ‌شود.

به گفته «تقي‌پور» در حال حاضر بسياري از فارغ‌التحصيلان دانشگاهي در کشور ما اصلا نمي‌توانند به محيط کار وارد شوند که اين معضل به دليل نداشتن مهارت است.

اين جامعه‌شناس خاطرنشان‌کرد: به جز اينکه من اعتقاد دارم دانشگاه‌هاي ما بايد فارغ‌التحصيلاني متخصص تحويل جامعه دهد معتقدم اين نهاد مي‌تواند روابط دانشجويان را گسترش دهد. دانشجويان در سال‌هاي اول بدون هيچ چشم‌داشتي حاضر به فعاليت در محيط‌هاي کار هستند. دانشگاه بايد شرايطي را فراهم کند که آن‌ها به اين محيط‌ها راه پيدا کنند و روابط و مهارت خود را به دست آورند.

«تقي‌پور» البته از اين نکته نيز غافل نمي‌ماند که تعداد دانشجويان در برخي رشته‌ها تناسبي با بازار کار ندارد و دانشجوياني که در اين رشته‌ها تحصيل مي‌کنند بايد تکليف خود را براي آينده روشن کنند.

او در اين رابطه اظهارداشت: ممکن است اين دانشجويان تنها براي علاقه و کسب دانش در رشته‌اي تحصيل مي‌کنند بنابراين بايد با اين واقعيت کنار بيايند که چهار سال از عمرشان را صرف کاري کرده‌اند که ممکن است سود اقتصادي برايشان نداشته باشد. ممکن است آن‌ها بعد از چهار سال مجبور به کاري شوند که مناسب يک فرد داراي ديپلم است.

او همچنين گفت: اين به خودي خود بد يا خوب نيست. اگر ما مي‌گوييم تعداد زيادي از فارغ‌التحصيلان دانشگاهي بيکار هستند يا در رشته‌اي به جز رشته تحصيلي خود کار مي‌کنند و در مورد آن هشدار مي‌دهيم به دليل تبعات رواني و اجتماعي آن است. اگر آن‌ها با اين تبعات کنار بيايند بسياري از مشکلات حل مي‌شود.
/118

انتهای پیام/