«فراهاني» ادامه داد: از کل جمعيت استان مرکزي حدود 43 درصد در مناطق روستايي زندگي کرده که عمدتا از طريق کشاورزي، دامپروري و گله‌داري امرار معاش مي‌کنند.
او افزود: اين جمعيت ساکن به دلايل خاص موقعيت جغرافيايي و آب و هوايي استان، در دامنه رشته‌کوه‌ها، کوهپايه‌ها و همچنين چشمه‌ها و قنات‌هاي طبيعي استقرار يافته‌اند.
«فراهاني» با بيان اينکه با مطالعه منشا شکل‌گيري روستاها به اين نتيجه مي‌رسيم که دسترسي به آب مهمترين عامل در احداث اماکن عمومي و ساخت منازل بوده است، گفت: ساختار و بافت دايره‌اي و طولي بيشتر روستاهاي استان نشان‌دهنده اين موضوع است که يا روستاها بافت دايره‌اي و متراکم داشته و يا به صورت طولي در مسير جريان آب چشمه، سراب و رودخانه ساخته شده‌اند.
مديرکل ميراث‌فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري استان مرکزي خاطرنشان کرد: عوامل امنيتي از جمله درامان ماندن از جريان سيلاب‌ها و همچنين دفاع در برابر اقوام مهاجم را نيز نبايد از نظر دور داشت.
«فراهاني» ادامه داد: در بيشتر روستاهاي استان مرکزي اماکن عمومي از جمله مسجد، حسينيه، تکيه، حمام و آسياب‌ها را در اطراف سرچشمه و قنات‌ها ساخته‌اند و ساير مناطق مسکوني نسبت به جايگاه اجتماعي و درآمد و ثروت افراد در لايه‌هاي بعدي استقرار يافته‌اند.
او اظهار کرد: در کنار اين منابع آبي، آثار و بناهاي بسيار قديمي و تاريخي به يادگار مانده است که درختان کهنسال چنار، بقاياي منازل قديمي، بقعه‌ها و امامزاده‌ها از اين جمله‌اند.
اين مقام مسوول تصريح کرد: مطالعه شيوه‌هاي کاشت، داشت و برداشت محصول، شيوه‌ها و آداب و رسوم حاکم بر استفاده از منابع آب براي آبياري، توليدات صنايع‌دستي، همياري و کمک به يکديگر، مطالعه جشن‌ها و مراسم، نوع پوشش، لباس و بازي‌ها و مسابقات محلي از موضوعاتي است که براي گردشگران و محققان داخلي و خارجي بسيار جالب و جذاب خواهد بود.
«فراهاني» همچنين از خورهه، دودهک، ساروق، انجدان، محسن‌آباد، دهنو، حشمتيه، گوشه، ريحان، شاهواروق و خنجين به عنوان مهمترين فضاهاي روستايي استان مرکزي که داراي منابع گردشگري ويژه است نام برد.
/115
انتهای پیام/
