«حميد عليزاده»، تاکيد کرد: جامعه در مناسبات مختلف نسبت به شکستن حريم خصوصي افراد واکنش نشان مي‌دهد و اين همان وجدان عمومي است که در چنين مسائلي جريحه‌دار مي‌شود و اينگونه مي‌شود که در نزاع‌هايي که در داخل قطارهاي مترو به دليل نبود حريم اتفاق مي‌افتد عده‌اي به حمايت يکي از طرفين مي‌پردازند.
اين روان‌شناس در ادامه اظهارداشت: وقتي در يک مکان مانند آسانسور نزديکي آدم‌ها به اندازه‌اي مي‌شود که جرات نفس‌کشيدن نداريم يعني حريم خصوصي ما به طور طبيعي نقض شده است و حتي تنفس‌کردن مي‌تواند ديگري را آزار دهد و انسان بنا به نيازهاي ضروري خود در چنين مواقعي احساس نا‌امني مي‌کند.
«عليزاده» با برشمردن نيازهاي ضروري انسان که شامل نيازهاي جسمي، نياز به ايمن بودن، نياز محبت، نياز به ايجاد اعتماد به نفس و نياز خويشتن‌يابي است، اضافه‌کرد: در متروي تهران اين پنج نياز ذاتي بشر مورد تهاجم قرار مي‌گيرد چرا که فضا و وقت به اندازه کافي براي استقرار و ايجاد ارتباط مناسب وجود ندارد.
دانشيار دانشکده روان‌شناسي دانشگاه علامه طباطبايي به بروز آسيب‌هاي اجتماعي در مترو‌ها به دليل همين نقض طبيعي حريم خصوصي اشاره کرد و گفت: در واگن‌هاي مترو فضا به اندازه کافي براي حرکت‌کردن نيست و اين زمينه را براي بروز برخي ناهنجاري‌هاي رفتاري در افراد مستعد ايجاد مي‌کند.
اين روان‌شناس تحقير شخصيت مسافران در برخورد با افراد بزهکار در مترو را مورد توجه قرار داد و خاطرنشان‌کرد: در اماکن عمومي مثل مترو به دليل نزديکي فيزيکي آدم‌ها چنين برخوردهاي مشاهده شده است و البته افرادي نيز در طول اين ساعات اقدام به درآمدزايي از طريق جيب‌بري و انواع و اقسام شيوه‌هاي کلاهبرداري مي‌کنند.
«عليزاده» همچنين گفت: جمعيت تهران در روز ۲ برابر شب است و در اين ساعات افراد مهاجر بخشي از مسافران مترو را تشکيل مي‌دهند ، اين افراد به دليل نداشتن فرهنگ شهرنشيني گاهي در مترو مرتکب خطاهايي مي‌شوند يعني يا مورد سوء استفاده قرار مي‌گيرند و يا از ديگران سوء استفاده مي‌کنند.
/118
انتهای پیام/