کشف بقاياي آب انبار دوره ايلخاني در کاوش‌هاي شهر بلقيس

«علي کاظمي» در گفت‌وگو با ميراث آريا (chtn) افزود: آب انبار، حوض يا استخر سرپوشيده‌اي است که براي ذخيره آب معمولا در زير زمين ساخته مي‌شود، در مناطق کم‌آب و کويري، آب انبار را از آب باران و يا جويبارهاي فصلي پر مي کنند، آب معمولا در زمستان ذخيره شده و در تابستان به کار مي رود، مي‌توان گفت آب انبارها از جمله تاسيسات وابسته به قنات هستنند.

وي تصريح کرد: در کاوش‌هاي که براي استحکام بخشي و مرمت ديوار حصار چوبي شهر تاريخي بلقيس اسفراين صورت گرفته، بقايايي از يک آب انبار در وسط و زير ساختار ديواره دوره صفويه تخريب شده بود، که آثار مکشوفه در اين مکان سردر و راه پله مي‌باشد.

کاظمي ادامه داد: طي پيگيري در ساختار تخريب شده ديوار دوره صفويه، بقايايي از يک سردر آب انبار که تنها حدود 50 سانتي‌متر از آن باقي مانده بود از دل ديوار بيرون آمد، ورودي اين اثر برخلاف مسير آب‌رو به سمت داخلي حصار است، کف اين بنا از سنگ فرش با مصالحي از سنگ لاشه و قلوه سنگ با ملات ساروج ساخته شده است.

اين مقام مسوول اظهار داشت: پس از سردر ورودي جهت دسترسي به پاشير آب انبار، راه پله قرار دارد که محل برداشتن آب را ميسر مي سازد. از اين بخش در آب انبار شهر تاريخي بلقيس اسفراين تعداد 6 پله کشف گرديد، بقيه پله‌ها در زير خاک مدفون شده که نياز به کاوش‌هاي بيشتري دارد.

وي افزود: از لحاظ گاه‌نگاري طبق سکه مکشوفه از دل اين سازه مي توان آن را به دوره ايلخانان مغول به فرمانروايي ابوسعيد نسبت داد. قسمت‌هاي ديگر آب انبار که کشف نشده نيازمند کاوش‌هاي علمي باستان‌شناسي است. اين قسمت‌ها شامل منبع يا آب انبار، پاشير، پوشش انبار، هواکش و بادگير مي‌شود.

/119

انتهای پیام/

کد خبر 1390090767