وي گفت: انتخاب مقصد سفر با توجه به ميزان خدمات، هزينهها و سطح درآمدي شخص صورت ميگيرد و هر کسي انتظار دارد در طول سفر هر مقدار که در توانش است هزينه کند و در مقابل با آرامش به خانه و خانواده خود بازگردد.
اين آسيبشناس اجتماعي، يکي از عوامل گرايش مردم به سفرهاي خارجي را ناراضي بودن از شرايط سفرهاي داخلي با توجه به ميزان هزينهاي که ميشود، دانست و اظهار داشت: اگر ما به دنبال توسعه و گسترش سفرهاي داخلي هستيم و موفق نميشويم مشکل را بايد در نحوه ارائه خدمات کشور خودمان به گردشگران جستوجو کنيم.
وي افزود: درجهبندي هتلهاي ما چقدر مطابق استانداردهاي روز دنياست؟ بهترين خدمات براي يک خانواده معمولي چقدر هزينهبر است؟ اصولا چند درصد خانوادههاي ما توان سفرهاي گروهي( تور) را دارند؟ قيمتگذاري تورهاي ما با تورهاي خارجي چقدر رقابت دارد؟ کدام مراکز تفريحي و گردشگري ما به ايجاد آرامش براي مسافران اهميت ميدهند؟ پاسخ به اين سوالات و سوالاتي نظير آنها ميتواند به ما کمک کند تا به ريشه مشکلات حوزه گردشگري برسيم.
اقليما با اشاره به تجربيات ساير کشورها در اين رابطه بيان کرد: تمام انسانها علاقهمند هستند جز کشور خودشان با ساير کشورها نيز آشنا شوند و تجربيات جديدي بهدست بياورند. در کشورهاي ديگر قيمت سفرهاي خارجي همپايه سفرهاي داخلي است و در اين کشورها گردشگران فقط براي تنوع به خارج سفر ميکنند.
وي درآمدزايي کلان گردشگري را از ديگر نکات مهم اين حوزه دانست و گفت: امروزه برخي کشورها درآمدهاي زيادي از اين طريق کسب ميکنند؛ به عنوان مثال درآمد کشور فرانسه از صنعت گردشگري چندين برابر درآمد صادرات نفتي کشور ماست.
/120
انتهای پیام/