وي تصريح کرد: در ايران به دليل برخي موانع و مشکلات، اين صنعت از جايگاه واقعي خود فاصله گرفته و از نقش آفريني در عرصه اقتصادي نيز دور مانده است مجموع اين عوامل سبب شده که تاثير و نقش صنايع‌دستي در افزايش اشتغال و درآمدزايي به مرور کم‌رنگ شود.
اين صنعتگر ادامه داد: اين در شرايطي است که صنايع‌دستي از مزايايي چون دسترسي آسان و ارزان به مواد اوليه، بي‌نيازي به سرمايه‌گذاري زياد، برخورداري از ابزار کار ساده و تأثيرگذاري در صنعت گردشگري برخوردار است.
پورمهدي با بيان اين که کارشناسان معتقدند رمز ماندگاري و حيات آينده کشورها در روند جهاني شدن، در گرو نگاه کيفي و برنامه‌اي به صنايع‌دستي است، گفت: مولود فرآيند جهاني شدن حرکت به سمت يکپارچگي زندگي بشري است و آنچه که در اين فضا مي‌تواند اصالت و قوميت‌ها را زنده و پويا نگه دارد، عمق دادن به هنر و فرهنگ محلي و منطقه‌اي با رويکرد زمان خود است.
اين فعال صنايع‌دستي که تحقيقات بسياري در اين زمينه انجام داده و افزود: در شرايطي که جهانيان با وجود تنوع و تکثر صنايع‌دستي ايران تنها با تعداد محدودي از اين صنايع آشنا هستند، معرفي صنايع‌دستي ايران مي‌تواند در صنعت گردشگري و اقتصاد کشور تأثيرگذار باشد.
وي با اشاره به اين که اشتغالزايي يکي از مشکلات فراروي هر جامعه است و معضلات عظيم اقتصادي و اجتماعي به همراه دارد، اظهار داشت: آنچه در اين راستا مهم است اولويت بخشيدن به برنامه‌‌هاي حمايتي دولت‌ها براي جهت دهي به فعاليت‌هاي اقتصادي و اجتماعي است.
پورمهدي تأکيد کرد: توسعه و سرمايه‌گذاري روي صنايع‌دستي همواره به عنوان يکي از راه‌‌هاي ارزان و مناسب براي اشتغالزايي مطرح است، به خصوص اين که وجود 5/2 ميليون بيکار در روستاهاي کشور زمينه مهاجرت به شهرهاي بزرگ و روي آوردن به مشاغل کاذب و تبعات بعدي آن را به دنبال دارد.
اين صنعتگر صنايع‌دستي در گفت‌و‌گو با ميراث آريا يادآور شد: راهکارهاي مختلفي در زمينه تقويت و ايجاد بازارهايي براي ترويج، بسط و توسعه صنايع‌دستي و در کنار آن فروش محصولات وجود دارد که اين راهکارها مي‌تواند به تقويت، توسعه، بازاريابي و تبليغ بيانجامد.
111/
انتهای پیام/
