اين مقام مسوول تصريح کرد: مطالعات کارشناسانه تاکنون بيانگر اين موضوع است که به دليل حجم پايين آب تا قبل از اين اتفاق، پايه‌هاي پل زمانخان خشک شده و پل خود را با اين شرايط تطبيق داده است و در واقع يکي از علل ترک خوردن پل خشک ماندن آن در طولاني مدت بوده است.
به گزارش ميراث آريا وي با يادآوري اينکه دليل مذکور از لحاظ ساختار علمي کاملاً اثبات شده است اظهار داشت: اگر آب به صورت اندک وارد بستر رودخانه ميشد به احتمال زياد پايه‌هاي پل آسيب نمي‌ديد.
خاطر نشان مي‌شود بر اثر هجوم ناگهاني آب به بستر رودخانه زاينده‌رود، بسياري از درختان هم در حاشيه رودخانه دچار شکستگي و آسيب شده‌اند.
/110
انتهای پیام/
