وي با اشاره به اين که صنايع‌دستي حلقه مشترکي ميان هنر و صنعت است، ادامه داد: در روند تکاملي صنايع‌دستي مشاهده مي‌شود که يک هنر بومي در برخورد با نيازهاي زندگي حالت تزئيني و تفنني خود را از دست داده و جنبه کاربردي و رفع نياز پيدا کرده است.
اين کارشناس صنايع‌دستي اظهار داشت: به علت ارتباط نزديک صنايع‌دستي با فرهنگ و سنت‌ها و ساختار اقتصادي، مفهوم و قلمرو آن در همه کشورها ثابت و يکسان نيست.
وي با بيان اين که در کشورهاي صنعتي بيشتر محتواي هنري آثار مطرح است و تعداد انگشت‌شماري از آثار در يک آتليه به معرض نمايش گذاشته مي‌شود، يادآور شد: در کشورهاي جهان سوم صنايع‌دستي اغلب به شکل فراگير و مردمي در جوامع شهري و روستايي توليد مي‌شود.
وي در گفت‌وگو با ميراث آريا خاطرنشان کرد: آن چه که برجستگي خاص به صنايع‌دستي مي‌دهد حفظ استقلال وضعيت فکري صنعتگر در ساخت اشياي گوناگون است که موجب شده هر کالاي دست‌ساز براي خود هويتي داشته باشد.
اين کارشناس در پايان گفت: امروزه صنايع‌دستي بيشتر متوجه توليداتي شده که متکي به ابتکار و خلاقيت‌هاي فردي است.
112/
انتهای پیام/
