وي ادامه داد: با اين ديدگاه فرض کردن تاريخ مصرف براي آثار هنري امري محال بوده و بايد بپذيريم که اثر هنري نمي‌تواند بدون خاستگاه‌هاي تاريخي و اجتماعي زمان خود توجيه و اعتبار خويش را تامين کند.
اين کارشناس با اشاره به اين که امروزه هنرهاي سنتي و صنايع دستي براي بازآفريني هويت از دست رفته خود به رقابت با هنرهاي جديد و روز برخاسته‌اند، اظهار داشت: همچنين اين بخش از هنر صنعت کشور در پي دست‌يابي به پيشرفت‌هاي صنعتي و تکنولوژي روز دنيا در روند توليد آثار است.
نجارزاده اضافه کرد: چنين به نظر مي‌رسد که تعدادي از هنرمندان حضور ابزارهاي مدرن و بهره‌گيري از تکنولوژي روز را در جريان توليد آثار هنري به ويژه هنرهاي سنتي و صنايع دستي عاملي براي تخريب و تضعيف هويت و اعتبارهاي وجودي آن مي‌دانند.
وي در گفتوگو با ميراث آريا گفت: در حالي که عده‌اي ديگر ارزش‌ها و هويت موجود در محتواي اثر را عامل اعتبار و هويت آن دانسته و ابزار را تنها وسيله‌اي مي‌شناسند که در مسير خلق آثار مورد استفاده هنرمند قرار مي‌گيرد.
اين کارشناس صنايع دستي با تاکيد بر اين که شتاب دست‌يابي به آرمان‌هاي مادي در دنياي معاصر گوي سبقت را در مسير تعالي انسان از جنبه‌هاي عرفاني و ارز‌ش‌هاي معنوي ربوده است، افزود: اين رويداد مهم دنيا را به عرصه‌اي رقابتي تبديل کرده، غافل از آن که در مفاهيم سنتي و مباني هنرهاي معناگرا هنرمند والاترين حد از مقام و اعتبار هنري است که در طول خلق هنر هيچ‌گاه آثار خود را کامل نمي‌يابد و دست از آفرينش برنمي‌دارد.
111/
انتهای پیام/
