«حسين عرب» با بيان اين که اين بافتهها توسط عشاير مختلف از جمله ترکها، کردها، لرها و عربها توليد شده، ادامه داد: به همين دليل بافتههاي عشاير ورامين از تنوع طرح و رنگرزي بسيار چشمنوازي برخوردار است.
وي افزود: دستبافتههاي عشاير ورامين به دو دسته بافتههاي عشايري و شهري- روستايي تقسيم ميشود.
به گفته اين پژوهشگر، در بافتههاي عشايري يک هنرمند مديريت توليد را به صورت کامل در اختيار دارد به گونهاي که تمامي مراحل پشمچيني، ريسندگي، دارکشي، رنگرزي، طراحي و بافت توسط هنرمند انجام ميشود.
عرب بيان داشت: در بافتههاي شهري- روستايي هر يک از مراحل را شخص خاصي برعهده دارد.
وي با بيان اين که دستبافتههاي عشاير ورامين اغلب جنبه کاربردي دارد، ادامه داد: به مرور زمان کاربردهايي همچون خورجين، جل اسب و نمکدان به فراموشي سپرده شد.
اين محقق يادآور شد: هنرمندان وراميني از دهه هفتاد به بعد با استفاده از خلاقيت دست به نوآوريهايي در عرصه قاليبافي زدند.
به گزارش ميراث آريا وي خاطر نشان کرد: در دهه هفتاد حدود 10 هزار بافنده در اين شهرستان مشغول به بافت فرش بودهاند.
/112
انتهای پیام/