اين مقام مسوول يادآور شد: اين بنا بر سر راه قديم لارستان به مزيجان واقع شده و جزو مناطق گرم و خشک و بياباني است، ضلع شمالي و شرقي اين اثر زمين‌هاي باير و بياباني و در ضلع غرب و جنوب آن رشته‌کوهي قرار دارد که آب مورد نياز اين بنا به وسيله سيلاب‌هاي ناشي از نزولات آسماني که در دامنه اين کوه جاري شده تامين مي‌شود.
وي تصريح کرد: اين بنا از سنگ لاشه، سنگ تراش خورده، ملات گچي و ساروج ساخته شده و داراي 4 درگاه در 4 جهت اصلي است.
نصيري اظهار داشت: براساس ساختارهاي سنگي همجوار و نوع تدفين‌هاي ساساني مي‌توان پايه بنا را تا دوران ساساني پيش برد، اما در مرمت‌هاي بعدي بنا به گفته اهالي تاريخ ساخت اين برکه متعلق به دوره «شاه‌عباس کبير» است.
درمو نام گياهي است محلي که اهالي منطقه بر روي اين برکه نهاده‌اند.
119/
انتهای پیام/
