وجه تسميه نام ايشان(زندو) به معني آتش تيز است، چون ايشان مانند آتش تند و تيز در جنگ‌ها حمله مي‌کرده است.
سرگذشت اين بزرگوار که در تذکره‌اي در قرن 5 هجري قمري به عربي نوشته شده بود، به دست عابد شاه زندو نوه ايشان در قرن 7 هجري قمري جمع‌آوري و به فارسي ترجمه شد.
قبر و ضريح امامزاده در سال 1374 مجددا ساخته و سقف اتاق ضريح آينه‌کاري شده است و 2 طرف اتاق ضريح در شرق و غرب به صورت قرينه بناي مسجد است که با ستون‌هاي حجيم مکعب، تويزه و عرقچين آبي رنگ است.
اين امامزاده با 400 سال قدمت، داراي منبت‌کاري و نقوش هندسي است و نيز فضاي سبز جلوي امامزاده مکاني جذاب براي استفاده زائران است.
ص/119
انتهای پیام/
