بسمالله الرحمن الرحيم
«انسان از زمان آغاز حيات خويش بر روي زمين در طول هزاران سال آثار و بقايايي بر جاي نهاده که در بعد زماني و موقعيت مکاني، بازتاب وضعيت و کيفيت زندگي او در مرحلهاي خاص و منطقهاي معين است.
با وجودي که در اثر گذشت زمان پيشرفت در نحوه ساخت آثار و کيفيت بهتر زندگي منطقي به نظر ميرسد ولي به دلايل مختلفي که تابع محيط، منطقه و موارد متعدد ديگري است، گاهي اجتماعات سير تکامل منطقي پيموده و برعکس در دوراني ديگر سير قهقرايي داشته است. حاصل جمع اين نوسانات و دگرگونيها به هر حال پايهگذار تمدنهايي است که به طور کلي در رهگذر پيشرفت جوامع بشري با گذشت زمان تکامل يافتهاند. در اين ميان يکي از پرشکوهترين تمدنهاي بشري، تمدني است که در فلات ايران شکل گرفته؛ تمدني بس کهن که به عنوان ميراث بشر مايه مباهات ميراثداران آن ميباشد.
براي پي بردن به گذشته اين تمدن کهن حدود يکصد سال از شروع اقدامات مختلف از جمله کاوشهاي باستانشناسي و استفاده از روشهاي روز ميگذرد ولي با اين همه انجام مطالعات و کاوشهاي علمي هنوز بخشهاي بسياري از آن ناشناخته و سوالات متعددي بيپاسخ مانده است.
آثار مختلف تاريخي که در حوزه محوطهها جاي ميگيرند بسيار متنوع و نيازمند تخصصهاي مختلفي است که کاري فراسازماني را طلب ميکنند. از تپههاي باستاني بينظير و قناتهاي منحصر به فرد ايران گرفته تا کتيبهها، غارها، گورستانها، باغها و معادن تاريخي و ... همگي شاخصههايي هستند که غناي فرهنگي تاريخي ايران را به نمايش ميگذارند.
امسال که بر اساس فرمايشات مقام معظم رهبري سال توليد ملي و حمايت از کار و سرمايه ايراني نامگذاري شده است، وظيفه سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري را که متولي حفاظت و صيانت از ميراث به جاي مانده از نياکانمان و در واقع سرمايه اصلي اين کشور کهن است را دو چندان نموده، که در اين راستا عزم ملي و تلاش مضاعف مديران، کارشناسان و همه دستاندرکاران را ميطلبد تا در جهت حفاظت و معرفي بهتر آنچه تاکنون از اين گنجينه بيبديل و سرمايه ملي به امانت به دست ما رسيده عمل کنيم. روز جهاني محوطهها از سوي سازمان يونسکو با تاکيد بر موضوع ميراث جهاني مطرح شده که ميتواند شروع خوبي براي سرعت بخشيدن به اين مهم باشد.
شناسنامهدار کردن آثار تاريخي فرهنگي کشور و نشر يافتههاي علمي باستانشناسي که ميتواند پشتوانه علمي مجامع دانشگاهي باشد ميبايست مورد توجه ويژه قرار گرفته و کاوشهاي باستانشناسي با تکيه بر دانش متخصصان و انديشمندان داخلي انجام پذيرد.
لازم است حفاظت از يافتههاي باستانشناسي که شامل اموال منقول و غيرمنقول است مورد توجه ويژه قرار گيرد چرا که در گذشته شاهد تخريب گسترده بناها و معماري به دست آمده در حفاريهاي باستانشناسي بودهايم و اين امر علاوه بر از دست دادن شواهد ارزشمند تاريخي فرهنگي، موجب بدگمانيهايي نسبت به ماهيت اصلي باستانشناسي در کشور خواهد بود.
نياز به حفاظت امري است که بر هيچکس پوشيده نيست و سازمان ميراث فرهنگي درصدد است تا با تامين اعتبارات متناسب با تعدد و وسعت محوطههاي فرهنگي تاريخي که بيش از 60 درصد از آثار ثبت شده را در بر ميگيرد نسبت به گذشته با توجه بيشتر به اين بخش، اقدام نمايد.
در پايان اميد است که همايش حاضر بتواند نقشي موثر در ارتقاي سطح آگاهي و همفکري ميان حاضرين و دستاندرکاران اين مهم را ايفا نمايد.«
/102
انتهای پیام/