وي ادامه داد: ساختمانسازي در شهرها هيچ وقت متوقف نميشود، اما در اين فرآيند بايد بعضي ملاحظات فرهنگي و اجتماعي مورد توجه معماران قرار بگيرد.
استاد دانشگاه هاروارد آمريکا گفت: معماري ايران در گذشته آميخته با هنر بوده است، اما در حال حاضر با توجه به جهاني شدن اين رشته در بيشتر آثار معماران ايراني رنگ و بوي هنري که برگرفته از هنر اسلامي بوده، کمرنگتر از گذشته شده است.
وي تاکيد کرد: نوسازي يا تخريب بايد با توجه به تغييرات انجام شود و در برخي شرايط حفظ بناها و معماري گذشته لازم است؛ چرا که اين بناها به نوعي شناسه تاريخي يک شهر به شمار ميآيند.
ص/120
انتهای پیام/