«حسن‌علي شهرکي» در گفت و گو با ميراث آريا(chtn)، اظهار داشت: اين نظام دقيق براي تقسيم‌بندي آب به دليل وجود نداشتن ساعت است. همه براي دقت آن اتفاق نظر داشته‌اند و نوعي مشارکت اجتماعي در آن ديده مي‌شود. اعتماد کشاورزان به يک نفر به نام ميراب، دربرگيرنده نظام سنتي بوده است. نوعي مشارکت عمومي با حساسيت بالا ابزار بسيار دقيق اما ساده که اين نوع تقسيم آب دقيق براي کشاورزان در جهت آبياري مزارع و خرما و در راستاي بهره‌برداري مساوي از منابع آب بسيار داراي اهميت بوده است، بنابراين لازم است اين سنت در جهت اينکه فراموش نشود احيا و حفاظت لازم از آن صورت پذيرد.

وي افزود: مراسم تقسيم آب در استان سيستان و بلوچستان، شهرستان‌هاي سراوان، سيب و سوران و زابل، بخش‌هاي مرکزي سه شهرستان مذکور و بخش‌هاي هيدوچ، آشار، بم‌ پشت و جالق، تمامي روستاها و دهستان‌هاي بخش‌هاي مربوط اجرا مي‌شده است.

شهرکي با اشاره به وضعيت پايداري اين آئين گفت: هنر تقسيم آب نزديک به فراموشي است و به همين دليل ثبت آن در فهرست ميراث ملي به عنوان يک ميراث معنوي از اهميت خاصي برخوردار است.

خاطرنشان مي‌شود؛ امروزه با توجه به رواج استفاده از ساعت در حد گسترده و حفر چاه‌هاي عميق بر اثر خشک شدن قنوات و استفاده از نيروي مکانيکي موتورپمپ‌ها براي استحصال آب، اين وسيله بر خلاف کارآمد بودن، کمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. با از بين رفتن نسل قديم که با ساعت آشنائي چنداني نداشتند و با تاس کپل به تقسيم آب مي‌پرداختند و با فوت آخرين دهگانان، نسل جديد از ساعت براي تقسيم‌بندي استفاده مي‌کند.
122/

انتهای پیام/