به گزارش ميراث آريا (chtn)، توليدات اين رشته از صنايع دستي از نظر بافت همانند وريس است.

تفاوت عمده شيردنگ با وريس در عرض کم و طول زياد آن و همچنين استفاده از منگوله‌ها (آويزهاي پشمي الوان) براي زيبايي است.

از شيردنگ اغلب در جلوي سياه‌چادر و به منظور تزئين سياه‌چادر استفاده مي‌شود.

شيردنگ در مراسم جشن و شادي استفاده بيشتري دارد به‌گونه‌اي که اجراي مراسم جشن عشاير استان چهارمحال و بختياري بدون تزئينات با شيردنگ امکان‌پذير نيست.

مواد اوليه عمده در توليد و بافت شيردنگ، بهترين نوع پشم‌هاي بهاره است که زنان عشاير با ظرافت خاصي به وسيله ابزار ساده‌اي به نام پيلي به صورت رشته نازکي مي‌ريسند و پس از آن به روش رنگرزي گياهي و سنتي به رنگ‌هاي شاد و با‌طراوت رنگ‌آميزي مي‌کنند.

هنرمندان پس از اين مرحله بر اساس طرح‌هاي ذهني خود شروع به بافت مي‌کنند که اکثر نقوش بافته شده در شيردنگ نقوش هندسي شکسته و نقش حيوانات در زمينه آن است.

دوري از آتش، وارد نشدن آسيب به تار و پود و شست‌وشو در آب روان از جمله مواردي است که در حفظ و نگهداري شيردنگ بايد به آن توجه داشت.

ب/112

انتهای پیام/