اشيا و تزئينات زيباي اين سفره همگي متعلق به مخزن کاخ صاحبقرانيه و شامل ظروف کريستال دانه‌اناري، ظروف‌قلمزني از جنس نقره همچون سماور و زيرسماوري، ظروف ميوه‌خوري و آجيل‌خوري، سيني، سرويس چاي‌خوري، بافته‌هاي قلاب‌دوزي شده، لاله‌هاي از جنس کريستال، کتاب شاهنامه، مخدعه و آيينه ميناکاري شده هستند.
شب يَلدا يا شب چلّه بلندترين شب سال در نيم‌کره¬ شمالي زمين است. ايرانيان نزديک به چند هزار سال است که شب يلدا آخرين شب پاييز را که درازترين شب در طول سال است را جشن مي‌گيرند. در گذشته مردم در اين جشن به دور کرسي گردهم مي‌آمدند.
اين جشن با شب‌نشيني اعضاي خانواده و اقوام در کنار يکديگر و شعرخواني و داستان‌خواني توسط مسن‌تر‌هاي مجلس برگزار و شب با خوردن، نوشيدن، شادي و گفتگو سپري شده و خواني ويژه گسترده مي‌شود و ميوه تازه فصل و ميوه‌هاي خشک و آجيل مخصوص که همه جنبه¬ نمادي دارند و نشانه¬ برکت، تندرستي، فراواني و شادکامي هستند، در سفره قرار داده مي‌شود.
کرسي جايگاهي ويژه در فرهنگ و سنت ايراني داشته است و از لوازم فرهنگ سنتي آن به شمار مي‌رفته است. در جشن شب يلدا، نقش کرسي در جمع کردن اعضاي خانواده به دور گرماي آن مشهود بوده است. جاي نشستن افراد در کنار کرسي به نقش شان در خانواده مرتبط است. معمولاً جايگاه بزرگسال‌ترين فرد خانواده آن پله‌اي از کرسي است که دورترين فاصله را از در اتاق دارد و جايگاه خردسالان جايي است که نزديکتر به در اتاق است.
کرسي متشکل از ميزي کوتاه است که در زيرش منقلي پُر از زغال قرار داده شده و لحاف بسيار بزرگي براي جلوگيري از گرماي حاصل از منقل انداخته مي‌شود و براي نشستن و خوابيدن افراد دور کرسي معمولاً از چند متکا، بالش و پشتي استفاده مي‌شود.
در اين اواخر کرسي نفتي و کرسي برقي نيز درست شده بود. بطور سنتي، براي گرم کردن کرسي از بخاري‌هاي ذغالي استفاده مي‌کردند ولي با پيشرفت فناوري، به تدريج از بخاري الکتريکي نيز استفاده مي‌شد.
الف/124
انتهای پیام/
