به گزارش ميراث آريا (chtn)، فعاليت در زمينه صنايع دستي روستا در گذشته به دوشکل انجام مي‌شد که بر اين اساس زنان پشم را ريسيده و براي رنگرزي آن را به قزوين فرستاده و يا در خود روستاي حسن آباد رنگ مي‌کردند، سپس پشم رنگ شده را براي بافت به روستاهاي ديگر مي فرستادند.

گاهي نيز با همان طرح و الگوهاي رايج منطقه به بافت گليم ، جاجيم و چادرشب مي‌پرداختند.

از نمونه‌هاي بر جاي مانده روستا مشخص است علاوه بر گليم‌هاي وارداتي، هنر گليم بافي در روستا نيز مرسوم بوده است. در حال حاضر هيچ بافنده‌اي در قيد حيات در روستا وجود ندارد.

موج‌بافي نيز در اين روستا انجام مي‌شد که کاملا از رونق افتاده و هيچ نمونه‌اي از آن به دست نيامده است. نمدهاي موجود که بيشتر در بناي امامزاده ديده مي‌شود مربوط به روستا نبوده و وارداتي هستند.

روستاي حسن آباد بر روي بلندي قرار گرفته و خانه‌هاي روستا با استفاده از مصالح در دسترس ساخته شده‌اند.

خانه‌هاي روستا معمولا در دو طبقه و با مصالح سنگ، خشت و با استفاده از تنه‌هاي درختان آورس ساخته شده است.

بام خانه‌ها تخت و با کاهگل پوشيده شده است. از ويژگي معماري روستا، محل نگهداري حيوانات است که با استفاده از چوب و تخته‌هاي چوبي کاملا تفکيک شده و محل نگهداري هر حيوان از ديگري مجزا است.

در بيشتر خانه‌ها طبقه اول براي نگهداري حيوانات در نظر گرفته شده و با مصالح سنگ و ملات گل ساخته شده و طبقه دوم براي زيست و با خشت و ملات گل ساخته مي‌شده است.

کاربرد درهاي چوبي در روستا همچنان ديده مي‌شود. در اتاق‌ها دو لت ( دو لنگه ) و طويله‌ها داراي در يک تکه يا يک لت هستند.

تنورستان‌ها نيز در چوبي يک تکه داشته‌اند. استفاده از قفل و بست‌هاي فلزي نيز وجود داشته است.

در اين روستا پنجره مشبک ديده نمي‌شود و پنجره‌هاي ساده دو لت به جاي آن کاربرد داشته است . هيچگونه اطلاعي از نحوه ساخت و هنرمندان نجار اين در‌ها در دست نيست.
112/الف

انتهای پیام/