به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی قزوین محمد علي حضرتي مشاور فرهنگي استاندار و مدير کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان قزوين با اظهار اين مطلب افزود : يکي از شرايط ثبت آثار تاريخي و طبيعي در فهرست جهاني ميراث بشري، رعايت منظر و چشم اندازهاي پيرامون هر اثر است و بايد مردم شريف و فرهنگ‌دوست الموت با حساسيت روزافزون مراقب سودجويان و سوداگراني که منافع ملي را قرباني طمع ورزي‌هاي خويش مي‌کنند بوده و اجازه ندهند ساخت و سازهاي بي ضابطه در حريم و منظر دژهاي تاريخي و جاذبه‌هاي طبيعي الموت، ملت ايران را از داشتن يکي ديگر از آثار جهاني محروم کند.
مدير کل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان قزوين قلعه با شکوه الموت را سرمايه‌اي براي ايران و استان قزوين دانست و گفت: اکنون که فرصت ثبت جهاني اين دژافسانه‌اي فراهم شده و آخرين مستندات لازم براي ارائه به يونسکو در دست تهيه است نبايد اجازه داد گروه انگشت شماري که تنها به منافع محقٌر و زودگذر خويش مي‌انديشند، امکان ثبت جهاني منظر تاريخي- طبيعي الموت را از مردم بگيرند و نگذارند اين آرزوي ديرينه اهالي الموت و استان قزوين محقق شود.وي همکاري صميمانه دستگاه قضايي و نيروي انتظامي استان را با ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري بسيار ارزشمند قلمداد کرد و اظهار داشت: اين رويداد مهم نشان داد مجموعه مديريتي استان به هماهنگي بي‌نظيري دست يافته و مصمم هستند توسعه پايدار گردشگري را براي تمامي نقاط اين خطه از ميهن اسلامي به ارمغان بياورند.
گفتني است: قلعه الموتدر شمال شرقي آبادي گازر خان و بر بلنداي كوهي از سنگ يكپارچه با ارتفاع 2100 متر ازسطح دريا كه به پرتگاه‌هاي مخوفي منتهي مي‌شود قلعه‌اي پرشكوه قرار دارد كه به گزارش حمدا... مستوفي نخست در سال 226 هجري به دست داعي الي الحق حسن بن زيد الباقري بنا شده، در شب چهارشنبه ششم رجب سال 483 قمري به تصرف حسن صباح درآمده و اكنون آن را به نام قلعه الموت يا قلعه حسن مي‌خوانند.
تنها راه ورود به قلعه در انتهاي ضلع شمال شرقي– چند متر پايين‌تر از برج شرقي دژ- واقع شده كه كوه هودكان با فاصله‌اي نسبتا زياد بر آن مشرف است. در اين محل تونلي در تخته سنگ بريده شده كه داراي 6 متر طول، 2 متر عرض و 2 متر ارتفاع است. پس از عبور از اين گذرگاه، آثار باقيمانده برج جنوبي قلعه و ديواره جنوب غربي آن كه روي شيب تند تخته سنگ ساخته شده آشكار مي‌گردد. در دامنه جنوبي كوه قلعه، خندقي به طول تقريبي 50 متر و عرض 2 متر كنده و آن را از آبي كه داخل قلعه مي‌آمده پر مي‌كرده‌اند تا هيچ راه نفوذي از آن جبهه متصور نباشد. بر روي دامنه‌هاي تند ديگر صخره نيز هر جا كه بيم بالا رفتن مهاجمان مي‌رفته خندق‌هايي كنده و ديواره بالايي آنها را مورب برآورده‌اند تا امكان هر گونه عبوري را بازستاند. همچنين در هر نقطه كه شياري وجود داشته با ساختن ديواره‌هايي سنگي يا آجري راه ورود را مسدود ساخته‌اند. با عبور از پاي ديوار شرقي قلعه كه حدود 10 متر و به ارتفاع 5 متر است به بخش اصلي دژ مي‌رسيم كه تختگاه حسن صباح در طول اقامت سي و پنج ساله وي در الموت بوده است و در بالاي آن بقاياي چند اطاق كه سقفشان فرو ريخته به چشم مي‌خورد. اين قلعه پس از تسليم ركن الدين خور شاه در شوال 654 ه .ق به دستور هلاكو به آتش كشيده و ويران شد و از آن پس به عنوان تبعيد گاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. يكي از شگفتي‌هاي قلعه حسن، سيستم پيچيده آبرساني با تنبوشه‌هايي به قطر 10سانتي متر است كه از چشمه \" كلدر \" آب را به دژ رسانده و در حوض‌هاي سنگي ذخيره مي‌كرده‌اند. در جنوب غربي اين قسمت از قلعه– در ميان شيب بسيار تندي كه به پرتگاه‌هاي عميق مي‌رسد– حوضي در دل سنگ به ابعاد تقريبي5×8 متر كنده‌اند كه هيچ گاه از آب خالي نشده است.
انتهای پیام/
