به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردگشری میثم لباف خانیکی باستان شناس وسرپرست تیم کاوش با اعلام این خبر افزود : چهار تاقی بازه هور، یکی از مهمترین آثار پیش از اسلام در خراسان است که در سال 1310 خورشیدی به عنوان ششمین اثر تاریخی ایران در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
این بنا در حدود 75 کیلومتری جنوب غرب مشهد و در میانه راه قدیمی مشهد- تربت حیدریه واقع شده است. این راه منطبق است بر بخشی از راه تاریخی که سیستان را به نیشابور و به راه ابریشم متصل می ساخته است.
او گفت: کاوش در عرصه چهارتاقی بازه هور با هدف شناسایی ماهیت معماری این اثر تاریخی در شهریور ماه سال جاری آغاز و مهر ماه پایان یافت. مطالعات باستان شناسی در محوطه مزبور با انجام بررسی باستان شناسی در منظر فرهنگی اثر آغاز شد و با انجام عملیات کاوش و گمانه زنی ادامه یافت.
به گفته این باستان شناس در نتیجه بررسی محیط پیرامون چهارتاقی، مجموعه ای ا ز آثار فرهنگی شامل استحکامات دفاعی، یک محوطه ی استقراری و یک گورستان شناسایی شد که در ارتباط با بنای چهارتاقی، یک مجموعه ی زیستی را تشکیل می داده اند.
این باستان شناس از دیگر یافته های مهم فصل اول کاوش در عرصه ی چهارتاقی بازه هور را شناسایی آثاری از یک تالار ستوندار در مجاورت ضلع شرقی چهارتاقی اعلام کرد.
او افزود : انتظار می رود ادامه ی کاوش در فصل های آتی شواهد چشمگیری از یک مجموعه معماری اشرافی را در این محوطه آشکار سازد.
به گفته لباف خانیکی حجم قابل توجه اندودهای گچی و قطعات گچبری مکشوفه نشان می دهد روزگاری فضای داخلی این چهارتاقی پوشیده از گچبری بوده و نمای بیرونی با بهره گیری از اندود گچ، سفید و درخشان بوده است.
وی گفت: به منظور شناخت بیشتر کالبد و قدمت بنای چهارتاقی بازه هور نمونه هایی از ملاط، اندود و پی بنا در حال آزمایش است.
او در پایان گفت:اگرچه به زعم صاحبنظرانی چون ارنست هرتسفلد،آندره گدار،دونالد ویلبر و لویی و اندنبرگ و به شهادت سفال ها ی پراکنده در عرصه، این بنا به احتمال زیاد در دوره ساسانی ساخته شده، ولی آزمایش های تاریخ نگاری مطلق کمک شایانی در شناسایی قدمت واقعی اثر خواهد کرد.
انتهای پیام/
