به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری لیلی نیاکان باستان شناس و مجری این طرح گفت: تاریخ گذاری محوطه های باستانی کشف شده مربوط به دوران آغاز تاریخی و دوران اسلامی است که می توان به 35 مکان استقراری مانند روستاها، استقرارگاه های موقت، پناهگاه های صخره ای ،گورستان ها و چشمه ها اشاره کرد.
او افزود: با توجه به اهمیت علمی و پژوهشی این طرح باستان شناختی ،ارایه اطلاعات به دست آمده به سایر باستان شناسان و پژوهشگران ملی و بین المللی می تواند برای شناخت بقایای باستانی در این سوی مرزهای فرهنگی موثر باشد.
نیاکان تاکید کرد: تعیین حدود مرزهای فرهنگی، میان منطقه ای و تهیه نقشه های گوناگون از توزیع مکانی باستانی از اهداف دیگر این بررسی بود.
به گفته او این تحقیقات باستان شناسی همچنین منجر به ثبت و مستندسازی روستاها،محوطه ها، گورستان ها و استقرارهای پراکنده در این محدوده جغرافیایی شد.
این باستان شناس چگونگی توزیع فعالیت های انسانی، تعیین میزان ارتباط میان انسان و محیط و به طبع آن منابع زیست محیطی و طبیعی آن را از اهداف دیگر این پژوهش دانست.
کامیاران را دروازه کردستان می نامند زیرا رشته کوه زاگرس که امتداد آن از کشورعراق تا جنوب ایران است از فاصله 10 کیلومتری جنوب کامیاران می گذردوکوه های مرتفع این رشته کوه از نظر جغرافیایی کردستان را از کرمانشاه جداکرده است.
استان کردستان با داشتن شرایط مناسب اقلیمی و زیست محیطی، از دوران پیش از تاریخ به عنوان یکی از استقرارگاه های بشری مورد توجه بوده است.
با وجود شناسایی 1234 اثر باستانی در این استان و ثبت 500 اثر در فهرست آثار ملی هنوز محوطه های باستانی ناشناخته ای در آن وجود دارد که از ویژگی های فرهنگی ناشناخته این منطقه حکایت می کند.
انتهای پیام/
