كوههای استوار زاگرس، جنگلهای بلوط دشتهای سرسبز، آبشارهای زیبا و چشمههای جوشان همه تصویری از زیبایی طبیعی و بكر مناطق غربی كشور و از جمله استان است.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه، این زیبایهای خدادادی در فصل بهار صد چندان شده و دلپذیری آن مهمانان بسیاری از سراسر كشور را به سوی خود میخواند. روستای «نوژی وران» از روستاههای هدف گردشگری در 36 كیلومتری شمال شرقی كرمانشاه نیز یكی از جاذبههای گردشگری طبیعی در این استان است. این روستا از توابع بخش بیستون در 25 كیلومتری شهرستان هرسین واقع شده است. نوژیوران در بهار و تابستان آب و هوایی مطبوع و دلپذیر و در زمستان و پاییز از آب و هوایی سرد دارد.
روستای نوژی وران از جنوب به كوه پرآو و دره گل دره و از جنوب غربی به دره سیراوله، غارهای گلستان و زری همچنین از شرق نیز این روستا به رودخانه خروشان دینور منتهی میشود.
معاون گردشگری ادارهکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه با اشاره به قدمت دیرینه و تاریخی روستای نوژی وران، اظهار كرد: وجود گورستان قدیمی و پل آجری در این روستا بیانگر پیشنه آن است.
علیرضا مرادی بیستونی افزود: طبیعت زیبا و كم نظیر روستای نوژیوران بسیار زیبا و منحصر بفرد است كه مراتع غنی، ارتفاعات بلند پرآو، سراب آن، چشمهسارهای جوشان بر زیباییهای آن صد چندان افزوده است. وی گفت: سراب طبیعی نوژیوران یا نجوبران زیستگاهگونههای نادر گیاهی و جانوری است.
معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی گفت: نوژیوران از جنوب به ارتفاعات پرآو كه چشماندازی زیبا دارد، منتهی میشود كه عمیقترین غار خاورمیانه را در خود جای داده است. وی تصریح كرد: همچنین در حوالی روستای نوژیوران دشت زیبا با مراتع غنی واقع شده كه بر جاذبههای این روستا افزوده است. رودخانهای كه از شرق این روستا میگذرد در نوع خود زیباییهای منحصر به بفردی را به نمایش گذاشته و محل زیست جانوارانی و پرندگان وحشی است.
درختان و درختچههای بسیار در اطراف این روستا مامنی برای حیوانات وحشی چون بزكوهی، خرس، پلنگ و گرگ است. پاشایی با بیان اینكه كیكم، شن، زالزالك، ارژن، بلوط، انجیر و آلبالو وحشی درختهای جنگلی این منطقه است، گفت: مراتع غنی و حاصلخیز این منطقه مملو از گیاهان دارویی چون آویشن، ختمی، سرخ پاست.
مرادی بیستونی در ادامه با اشاره به اینكه بافت مسكونی این روستا متمركز است، افزود: در این روستا 150 خانوار زندگی میكنند كه اغلب آنها به كشاورزی و دامداری و پرورش زنبور عسل مشغول هستند. بافندگی فرش و گلیم هم فعالیتی است كه زنان علاوه بر دیگر كارها و فعالیتهای زندگی به آن مشغول هستند.
كردی و گویش كرمانشاهی، زبانی است كه مردمان این منطقه با آن تكلم میكنند.
معاون گردشگری اداره میراث فرهنگی استان کرمانشاه به بازیهای محلی این روستا نیز اشاره و بیان كرد: پلان، قمچان،دار بالان، خط خطان، گردكان بازی، خومان شاركی و كوره كوره از بازیهای محلی این روستاست.
خورشت خلال بادام، سبزی، چلو گوشت، حلیم و آش رشته از غذاهای خاصی است كه زنان این روستا هنگام پذیرایی از مهمانانشان تهیه و طبخ میكنند. از سوغاتیهای محلی این روستا نیز میتوان به انواع فراوردههای لبنی و سیب درختی اشاره كرد.
انتهای پیام/