غلامرضا بنی اسدی-  صدا زدن و به حضور خواندن فقط با صدای زبان نیست , زبان بدن هم بسیار موثر است .به ویژه در فضایی که صدا به صدا نمی رسد و یا تفاوت زبانی , بیان را از کارکرد می اندازد. اشاره مهربان دست ها, آدم ها را به هم نزدیک می کند . دعوت با دست هم فقط تکان دست ,نیست. بل هنر دست است که به عنوان بین المللی ترین زبان , همه نگاه هارا به خود می خواند, جلب می کند و حتی دل را هم به همراهی دیده بر می انگیزد. 

همراهی شوق انگیزی که می تواند از خریدار یک صنعت دستان هنر مند  یک سفیر بسازد برای فرهنگ ملی. پربیراه نخواهد بود اگر بگوئیم ما می توانیم با صتایع دستی خود , پرچم ایران را با افتخار , در خانه مردمان مناطق مختلف دنیا به اهتزاز در آوریم. 

می توانیم شوق زندگی ایرانی را نشان بدهیم می توانیم . زیبایی های فکر و خلاقیت های دست خود را فرانگاه بگذاریم . در نگاهی دیگر می توان گفت \" صنايع دستى ايران جلوه اى از هنر، فرهنگ و تمدن كهن اين سرزمين شرقى است كه روح هر بيننده اى را در نقوش و ظرافت خود غرق مى سازد. تمدن غنى چندين هزار ساله ايران در برابر تمدن هاى نه چندان دور اروپايى و آمريكايى هر گردشگرى را متحير مى سازد و او را ترغيب مى كند تا تكه اى از اين سرزمين كهن را به عنوان خلاصه اى از تاريخ ايران زمين، به سوغات ببرد و اين تكه ارزشمند براى گردشگران، همان صنايع دستى است كه روح و عشق انسان شرقى در آن پيوند خورده و اين اعجاب سرزمين ايران است كه گردشگران را متمايل مى سازد تا از هر گوشه اى سوغاتى ارزشمند به ارمغان ببرند.\" و با هر سوغات , گوشه ای از \" هنر\" ی که فقط \" نزد ایرانیان است و بس \" را بشناسد و از طریق هنر , روح متعالی ایرانیان  را به درکی تازه بنشیند. 

ما می توانیم و باید از ظرفیت \"صنایع دستی\" پرشمار خود که ایران را در شمار سه قطب تولیدات صنایع دستی قرار می دهد به بهترین شکل استفاده کنیم که هم ارزش افزوده اقتصادی داشته باشد و هم بالاتر از آن, ارزش افزوده معنوی, فرهنگی و گردشگری. هم گردشگر جذب کند و هم فرهنگ و آداب خود را به وسیله گردشگر صادر کند. در نگاه سیاسی هم می توان به صنایع دستی و گردشگری ویژه نگریست که ارائه فرهنگ و معرفی روح تعالی یافته ایرانی و تبیین سبک زندگی و غیریت سازی با دیگر جوامع که می خواهند خود را نماد اسلام معرفی کنند را می تواند هدف گذاری کند. 

به هر روی دستان هنر مندی که به تارو پود قالی , روح می دمد و به چوب خشک , جان می بخشد, ترمه می بافد و نقش زندگی می زند,با یک پارچه, بهار را به خانه مردم می برد حتما جهان را زیبا می خواهد و برای همه هم زیبا می خواهد. اویی که خانه مردمان جهان را زینت می دهد برای جان و جهانشان هم طرح هایی شور انگیز دارد.پس چنین انسانی حتما دوست داشتنی است .

با چون اویی فقط باید گزینه دوستی , احترام و تکریم را روی میز گذاشت و هر چیزی جز این فقط میز صاحب خود را می شکند.من باوردارم توسعه در تولید و ترویج و معرفی صنایع دستی هم به لحاظ فرهنگی هم سیاسی هم اجتماعی در کنار اقتصادی باید در راهبرد بلند \"بلند نظران\"برنامه ریز قرار گیرد تا از این\" ظرفیت \" به خوبی استفاده شود و سخن آخر این که برای یکی از سه قطب صنایع دستی جهان جایگاه سی و یکم در صادرات, آنگونه که نامورمطلق, معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری, پیشتر در بجنورد گفته بود, اصلا قابل قبول نیست .یکی از سه قطب تولید باید یکی از سه صادر کننده اول هم باشد.

\n

انتهای پیام/