همزمان با بازگشایی موزه دوران اسلامی پس از 9 سال آثاری شاخص و منحصر به فرد از تاریخ ایران اسلامی به نمایش درآمده است که برخی از این آثار نشان دهنده هوش، هنر و ذوق ایرانی است که با آموزه های دین مبین اسلام درآمیخته و امتزاج نار و نور شده است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، یکی از این آثار محراب منحصر به فرد،  نفیس و معروف به \"در بهشت\" است که در موزه دوران اسلامی موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است، این محراب مربوط به بقعه امام زاده علی بن جعفر (ع) در شرق شهر قم است که بناي اصلي امام زاده به دستور \"عطا ملك مير محمد حسني\" در نيمه اول قرن هشتم هجري ساخته شده و كار تكميل و تزيين آن نيز در سال 740 هجري به پايان رسيده است. بناي بيروني به شكل هشت ضلعي است. در يكي از اضلاع چهار گانه محراب \"در بهشت\" قرار داشته و در سه ضلع ديگر درگاه هايي تعبيه شده است و سطح زيرين گنبد داراي تزيينات گچبري است.

بر حاشيه محراب در بهشت، کتیبه آيات 54 و 55 سوره ی \"اعراف\" به  خط ثلث نوشته شده و در پايان در دو خشت كاشي، تاريخ و نام سازنده آن آمده است و حاشيه باريك بين ستون ها شامل سوره فاتحه است كه نشان مي دهد قسمت هاي مختلف اين محراب در دو مرحله ساخته شده است. بر حاشيه داخلي نيز سوره النصر و برپيشاني بخش داخلي، صلوات بر چهارده معصوم (ع)كتيبه نويسي شده است.

اين محراب در واقع آخرين اثر يك خانواده مشهور كاشي ساز كاشان است كه نسل اندر نسل آثار بي نظير زرين فام خود را بر جاي گذاشته اند، قديمي ترين اثر شناخته شده اين خاندان هنرمند محرابی در حرم امام رضا (ع) می باشد كه توسط  \"محمد بن ابي طاهر بن ابو الحسن\" ساخته شده مربوط به سال 612 هجري مي باشد. محراب امام زاده علي بن جعفر(ع) نيز توسط يوسف بن علي به سال 734 هجري ساخته شده و مشابه محراب مسجد ميدان كاشان است. 

انتهای پیام/