مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران با بیان اینکه سرمایه گذاران در بناهای تاریخی باید دلسوز باشند گفت: حفاظت از بناهای تاریخی دو معنا دارد یکی اینکه درهای خانه ها را ببندی تا کسی آن را تخریب نکند اما این حفاظت ممکن است شکننده باشد به این معنا که ما خیلی از جاها را مرمت کردیم اما نتوانستیم از آن بهره برداری کنیم.

به گزارش ستاد خبری صندوق احیا و بهره برداری از بناها و اماکن تاریخی و فرهنگی، رجبعلی خسرو آبادی مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران در بازدید از سالن صندوق در نهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری و صنایع وابسته گفت: حفاظت از بناهای تاریخی دو معنا دارد یکی اینکه درهای خانه ها را ببندی تا کسی آن را تخریب نکند اما این حفاظت ممکن است شکننده باشد به این معنا که ما خیلی از جاها را مرمت کردیم اما نتوانستیم از آن بهره برداری کنیم.
وی، گفت: برخی افراد از کلمه احیا بار منفی برداشت نمی کنند اما از کلمه بهره برداری بار منفی آن را می گیرند ما باید کاری کنیم که حیات خانه ها موجب بقای آن بناهای تاریخی شود. دوستانی 22 سال پیش گفتند که ما می خواهیم قهوه خانه راه اندازی کنیم آنها با کمک شهرداری تهران توانستند آن مکان را به یک جاذبه گردشگری تبدیل کنند. آنها متوجه شدند گردش اقتصادی آن مجموعه به این است که آن بنای تاریخی حیات داشته باشد.
خسروآبادی تصریح کرد: هم آن مکان گیراست و هم افرادی که قهوه خانه را راه اندازی کرده اند، اهلیت این کار را داشتند. صندوق احیا هم باید افرادی را برای سرمایه گذاری در بناهای تاریخی انتخاب کند که اهلیت این کار را داشته باشند و بدانند که چطور یک بنای تاریخی را حفظ کرده و از آن بهره برداری کنند. این بنا توانسته اکنون کیفیت خود را به جایی برساند که از لحاظ کاربردی و کالبدی خود را حفظ کند.
خسروآبادی گفت: آیا می توان بدون اینکه جایی را سامان بدهیم و مرمت کنیم از آن استفاده کنیم؟ چنین چیزی امکان پذیر نیست وقتی کلمه بهره برداری را در یک بنای تاریخی تعریف می کنید خواه ناخواه احیای آن مکان هم بوجود می آید. اگر خانه ای مرمت شود و پس از آن بخواهید کاربری تعریف کنید، شاید فردی که این بنا را در اختیار می گیرد نیاز دارد تغییراتی بوجود بیاورد. خوب است ابتدا بهره برداری ملاک عمل قرار گیرد نه اینکه اول بنایی مرمت شود بعد به سمت احیای آن پیش برویم و برایش کاربری تعریف کنیم.
وی ادامه داد: دارایی امروز ما باید متناسب با زندگی امروز تعریف شود بهترین کار این نیست که کل شاکله بنا را بهم بزنیم و فکر کنیم با تخریب و نوسازی بنای تاریخی آن را متناسب با زندگی امروزمان ساخته ایم. چون اصالت بنا به تنهایی ارزشمند است. برخی هم این نگاه را دارند که تصور می کنند اصلا نباید به بنایی دست بزنند به نظرم هر دو این نگاه ها نادرست است. باید به چیزی بین توسعه و حفاظت به صورت معنادار برسیم که هم اصالت بنا حفظ شود و هم بهره برداری از آن قابلیت اجرا پیدا کند.
مدیرکل میراث فرهنگی استان تهران بیان کرد: در رم و شهرهای تاریخی دیگر جهان کوچه ها را بزرگ نکردند تا ماشین از آن رد شود بلکه خودروها را کوچک کردند تا خیابان ها و کوچه هایشان را تخریب نکنند. مناطق و محله های تاریخی زمانی زنده بودند اما با تغییر کارکرد حیات را از آن به تدریج گرفته اند و آن محله دلمرده شده است. الان نباید از مردم انتظار داشته باشیم که آن بناها را باهمان شکل اولیه تغییر کاربری دهند.

انتهای پیام/