به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،سیامک سرلک سرپرست هیات باستان شناسی محوطه قلی درویش به چهاردهمین گردهمایی باستان شناسان ایران گفت :فصل هشتم کاوش های محوطه قلی درویش جمکران –قم با هدف تبیین روند تحولات فرهنگی پایان عصر مفرغ و آغاز عصر آهن انجام شد.
این باستان شناس گفت :دوره گذار از عصر مفرغ به عصر آهن یکی از دوره های کم شناخته و درعین حال مهم در باستان شناسی هزاره دوم پیش از میلاد بشمارمی رود.
محوطه قلی درویش درحاشیه جنوبی شهر قم ، کیلومتر نخست جاده قدیم قم – کاشان و در ضلع غربی این جاده ورودی بزرگراه تازه تاسیس جمکران – قم که درون عرصه مرکزی محوطه ساخته شده ،قراردارد.
به گفته سرلک قرارگیری محوطه درحریم شهر ، گسترش و توسعه واحدهای تجاری وصنعتی و مسکونی درحریم جنوبی شهر قم از یک سو و از سوی دیگر اجرای پروژه های عمرانی و خدمات شهری خسارت بسیار شدید و جبران ناپذیری به لایه های فرهنگی محوطه وارد کرده است.
وی افزود:به رغم سطح وسیع تخریب ها با توجه به شواهد لایه نگاری ، کاوش ، گمانه زنی و مدارک پراکنده ای که در بررسی سطحی محوطه قلی درویش به دست آمده است این محوطه حداقل از دوره فلات قدیم (هزاره پنجم پیش از میلاد )تا دوره سلجوقی مسکونی بوده است.
سرپرست گروه باستان شناسی قلی درویش اظهار داشت :با توجه به اهداف پژوهشی میدانی درکاوش های فصل هشتم راهبرد کاوش های گسترده اتخاذ شد تا پیش از آغاز فصل هشتم به دلیل وسعت محوطه و گسترش ناهمگونه نهشته های فرهنگی و لایه های استقراری دوره های مختلف درمحدوده عرصه فعلی لزوم انجام لایه نگاری در بخش های مختلف محوطه با هدف درک روندتوالی ادوار فرهنگی و تبیین نسبی نحوه تکوین شکل گیری توسعه و گسترش لایه های استقراری ادوارمختلف ودرک نسبی الگوهای استقراری این محوطه اجتناب ناپذیر بود.
به گفته وی در کاوش های فصل هشتم مانند فصول پیشین از روش لوکوس ( ساختار)برای توصیف ، ثبت و ضبط و مستندسازی داده ها و مدارک بدست آمده از کاوش استفاده شد.
این باستان شناس تصریح کرد:شواهد باستان شناختی موید این نکته است که اکثر محوطه های عصر مفرغ این منطقه با پایان هزاره سوم با نوعی افول فرهنگی ، کسست لایه شناختی و خلع استقراری مواجه شده و یا متروک می شوند به همین دلیل تبیین روند شکل گیری محوطه های عصر آهن I و توجیه و تفسیر چگونگی تحولات فرهنگی در پایان عصر مفرغ و آغاز عصر آهن یکی از چالش های مطالعاتی این دوره محسوب می شود.
سرلک در ادامه گفت :با توجه به شواهد کاوش و لایه نگاری ، نیایشگاه قلی درویش در چندین مرحله متوالی معماری از اواخر دوره مفرغ جدید تا دوره آهن I بدون تغییر در پلان اصلی و با مرمت ها و بازسازی های متوالی به حیات و کاربری مستمر خود ادامه داده است .
وی افزود:یک چنین استمراری بدون تغییر بنیادین مشهود می تواند پیام آور نوعی استمرار فرهنگی در طول دوره های مفرغ جدید ، گذار و آهن I باشد که مسلما کاوش های تکمیلی و مطالعات دقیق تر می تواند زوایای بیشتری از روند های فرهنگی در طول هزاره دوم قبل از میلاد در محوطه قلی درویش تبیین نماید.
چهاردهمین گردهمایی سالانه باستان شناسی ایران که توسط پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار می شود از روز گذشته کار خود را شروع کرده و تا هجدم اسفندماه ادامه دارد.
در جریان این همایش باستان شناسان ایرانی و خارجی گزارش کاوش های باستان شناسی خود را در سال 1393 ارایه می دهند.
انتهای پیام/
