محمد رضا خراسانی- هدف از کشاورزی چیست؟ این را اگر از هر کسی بپرسی خواهد گفت : تولید و چرایی تولید را هم اگر بپرسی پاسخ خواهی شنید که برای در آمد. حتی کسانی که نگاه اشتغال و کرامت آن را دارند هم باز نگاهشان تولید درآمد از کار است . اصلا فلسفه کار یا حداقل یکی از فلسفه های مهم کار اقتصادی رسیدن به درآمد پایدار است برای زندگی بهتر. خب اگر همین کار با همه سختی و مشقتی هم که دارد باعث ازدست رفتن فرصت عظیم تولید درآمد شود آیا هیچ عاقلی به سمت آن می رود؟ من می گویم ،نه. فکر می کنم شما هم با من هم نظر باشید در این \"نه \" گفتن.
 از همین رو است که برای هر زمین کاربری خاص تعریف می کنند تا بتوانند متناسب ترین بهره را از هر زمین بگیرند. حالا این را داشته باشید تا با هم یک خبر را بازخوانی کنیم اما قبل از آن اجازه دهید یک سئوال دیگر هم بپرسم؛ شما اسم دقیانوس و عهد دقیانوس را شنیده اید؟ در ضرب المثل های فارسی وقتی سخن از عهد دقیانوس می رود ،منظور زمان های دور دور است. خب در حوزه میراث باستانی و تاریخی هرچه عقب تر برویم ،میراثی که مانده است ارزشمند تر می شود. یعنی میراث 3 هزار سال پیش ارزش چند برابری دارد به میراث هم تراز هزار سال پیش. حالا میراث دقیانوس هم مال هزاره های پیش است و.... خب برگردیم به خوانش خبر؛ شهر دقیانوس، با کشاورزی، در معرض خطر قرار گرفته است! تعجب نکنید، کشاورزیی که فلسفه آن احیا است دارد به مرگ یک اثر بی بدیل تاریخی می انجامد اگر کاری نمی کنیم. آن هم اثری که می تواند با هدف گذاری برای گردشگری چندین و چند برابر کشاورزی آن سامان در آمد و اشتغال پایدار تولید کند. این خبر را از زبان حمیده چوبک رییس پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، بخوانید مستند تر است؛ چوبک کشاورزی را بزرگترین تهدید شهر دقیانوس اعلام و تصریح کرد : به دلیل وجود آٍثار باستانی هر گونه کشت سطحی در شهر دقیانوس امکان پذیر نیست و وجود ادوات کشاورزی صدمات جبران ناپذیری به این محوطه تاریخی وارد می آورد.

او تصریح کرد : براساس متون تاریخی بخشی از آب هلیل رود از شهر دقیانوس می گذشته است که بخشی ازشبکه آبرسانی آن را در کاوش های پیشین کشف کرده ایم ولی انجام عملیات کشاورزی به بخش اعظمی از این شبکه آبرسانی صدمه زده است .... بله، متاسفانه یک اثر فاخر تاریخی دارد آسیب می بیند ،یک میراثی که فقط به مردم همان سامان تعلق ندارد بلکه همه ما در آن سهیم هستیم و برای هوشیارسازی عمومی نسبت به خطراتی که آن را تهدید می کند باید شریک باشیم و همه\" مساعی\" خویش را کنار هم بگذاریم تا این میراث از خطر نجات پیدا کند و منطقه را هم از خطر فقر اشتغال و در آمد نجات دهد. به ویژه که چشم جست و جوگر گردشگران هم به این سوست و به گفته این مقام مسئول در این مدت شاهد استقبال گسترده ای از گردشگران بودیم که امیدواریم با مساعدت معاونت گردشگری ،معاونت میراث فرهنگی ، برنامه ریزی و تأمین زیر ساخت های گردشگری این مکان به سایت موزه تبدیل شود .... مسئله ای که اگر اتفاق بیفتد می تواند باعث رونق گردشگری و ایظا رونق اقتصادی منطقه شود. می تواند پای گردشگران خارجی را به منطقه باز کند و شرایط خوب و پایداری ،ایجاد کند. به ویژه که کاوش در شهر دقیانوس را به عنوان یکی از پروژه های بلند مدت در پژوهشکده باستان شناسی دنبال می شود و به قول چوبک اگر وقفه ای دوباره در انجام کاوش های باستان شناسی در این محوطه صورت نگیرد شهر دقیانوس را به ثبت جهانی خواهیم رساند... به آغاز سخن برگردیم؛ کشاورزی خوب است، حیات بخش و نشاط آفرین و اقتصادی است اما نه بر زمینی که چون چتری برسر میراثی بزرگ قرار گرفته است که خود می تواند به ظرفیتی چند برابری کشاورزی منطقه در حوزه تولید درآمد و اشتغال تبدیل شود پس برای این زمین ها باید کاربریی تعریف شود که با حفظ حقوق مردم امروز، حقوق مردم فردا و فردا ها نیز تامین شود.

انتهای پیام/