به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری این مطلب را نادر کریمیان سردشتی عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در نشست تخصصی بزرگداشت فردوسی که در محل پژوهشگاه برگزار شد ، بیان کرد.
اودر سخنان خود با عنوان \" شناخت نامه ی نسخه های خطی شاهنامه فردوسی \" با اشاره به دخل و تصرف در شاهنامه در طول تاریخ گفت : به نظر استاد مجتبی مینوی شاهنامه دونسخه است یکی شاهنامه ای که فردوسی سرود و دیگری شاهنامه ای که پس از مرگش شاعران ، کاتبان و مرشدان ساختند و آنچه خواستند برآن افزودند.
او نسخه شناسی شاهنامه را درمرحله نخست شامل شمارش تمامی نسخه های ثبت و ضبط شده در سراسر کتابخانه ها و مراکز علمی جهان و مجموعه های خصوصی دانست و اظهار داشت : درایران 181 نسخه خطی شاهنامه در مجموعه فهرست های خطی نگهداری می شود که برخی از آنها میکروفیلم و برخی به صورت عکس هستند.
وی افزود: در فهرستی که مرحوم ایرج افشار در کتاب شناسی فردوسی گزارش کرده 263نسخه خطی تاریخ دار \" با رقم \" و \" 245نسخه خطی بدون رقم \" فهرست شده است که غالب آنها تاقرن 11هجری قمری تدوین شده اند.
این پژوهشگر گفت : برای نمونه نسخه فلورانس ( با تاریخ 614 ق )، نسخه موزه بریتانیا ( با تاریخ 675ق)و نسخه مجلس دونسخه ( با تاریخ 721و723ق )، نسخه استانبول دو نسخه ( با تاریخ 731 ق و 903ق ) ، نسخه قاهره ( با رقم 741ق) و نسخه لندن ( با تاریخ 891ق)از مهمترین ، شناخته شده ترین و معتبرترین نسخه های شاهنامه محسوب می شوند.
او با اشاره به اینکه نسخه های خطی نیازمند متد و نگرش جدید است ، افزود: علاوه بر نقد و ارزیابی نسخه های خطی برای تصحیح مجدد شاهنامه بایسته است تمامی نسخه های موجود از نظر محتوا،اصالت متن و همچنین از نظر تاریخی با روش های نوین بررسی شود.
کریمیان سردشتی همچنین درباره نقدو بررسی چندنسخه کهن چون نسخه فلورانس (614ق درکتابخانه ملی مرکز فلورانس )نسخه بریتانیا (مورخ 675ق در لندن)نسخه دستنویس بی تاریخ \" مکتبه الشرقیه \" وابسته به دانشگاه سنت ژوزف بیروت و پراختن به نقاط ضعف ، وضعیت تاریخ تدوین آنها سخن گفت .
خداوندگار فردوسی و شاهنامه
احمد اداره چی گیلانی نیز در این نشست در سخنانی با عنوان \" خداوندگار فردوسی و شاهنامه \" به بیان گوشه هایی از زندگی فردوسی و برخی از سروده های او پرداخت.
وی اظهار داشت \" برای ما فردوسی فرزند ایران و ناموری از سرزمین آریایی و اهورایی ، نامداری از همه نامداران تاریخ سرتر و از همه به ایران و پارسی زبانان دلسوزتر است.
او در ادامه فردوسی را فرزانه ای از همه فرزانگان تاریخ فرزانه تر ، آفتابی جهانتاب که نه تنها ایران بلکه جهان را نوربخشید و خونی تازه به رگهایشان روان کرد، دانست.
اداره چی در بخش دیگری از سخنانش گفت : خداوندگار فردوسی کوشید تا در شاهنامه از خود هیچ نفرماید البته این تن زدن از گفتن سرگذشت همه گاه خواستش را برنمی تابید پس ناگزیر در جای جای شاهنامه از زندگی ، گذران و آنچه براو آمده است سخن گفته است.
او در باره شاهنامه نیز اظهار داشت : شاهنامه این \" شاه نامه \" این \" یگانه در دری\" ، این شناسنامه هر ایرانی ، افغان ،تاجیک که وامدار خداوندگار فردوسی است آنچنانکه علامه محمد قزوینی فرموده است : \" هر ایرانی در هر طبقه ودرجه ای که باشد نسبت به حال خودمقدار عظیمی ازملیت خود را مدیون فردوسی است و این از بدیهیات اولیه است.
این فرهیخته در بخش دیگری از سخنانش گفت : خداوندگار فردوسی را بایستی سخنوری سترگ دانست ، سخن آرایی به گاه سامانیان ، زیرا زایش ، بالش و سرایش وی در آن روزگاران ،خجسته آزادی و آزاداندیشی بود.
انتهای پیام/
