گاهی به پشت سر نگاه کن! فکر کنم این عنوان یک سریال وطنی باشد و شاید هم مصراعی از یک ترانه و شاید هم ،هردو. هم سریال و هم ترانه! اما یک درس هم هست قطعا. باید گاهی به پشت سر نگاه کرد. این نگاه افق پیش رو را نیز قابل تحلیل تر می کند حتی اگر به اندازه نگاه راننده از آینه به عقب باشد. نگاهی چنین او را در اتخاذ تصمیم درست یاری می کند. این هم فقط مخصوص رانندگی نیست که در همه شئون زندگی و اقتصاد و سیاست و فرهنگ و جامعه و...باید به عنوان یک راهبرد مورد نظر باشد. با این نگاه اگر در حوزه صنایع دستی نه به دور دست های در تاریخ نوشته، که به همین سال 1391 نگاه کنیم و سپس به امروز بر گردیم از خبری خوشایند آگاه خواهیم شد که  معاون صنایع دستی کشور می گوید؛ رشد ۷ برابری فروش صنایع دستی نسبت به سال ۹۱ در کشور. این خبر زمانی شیرین تر می شود که ادامه آن را از زبان بهمن نامور مطلق ،در مراسم تجلیل از هنرمندان بشنویم؛ ‌ با کمتر از یک‌دوازدهم اعتبار نمایشگاه صنایع دستی سال ۹۱، فروش و سفارش 7 برابری را در بیست و ششمین نمایشگاه ملی صنایع دستی کشور شاهد بودیم.بله، با یک دوازدهم اعتبار، 7 برابر تولید اعتبار شده است و این خود خبر از نگاهی نو دارد. نگاهی که پشت سر را دیده است و برای امروز و فردای بهتر با برنامه و تدبیر آمده است و حرف هایی دارد که چون عملیاتی شود امید ، قد خواهد کشید؛ این مدیر کشوری می افزاید: با وجود نبود تسهیلات برای گفتمان‌سازی، می‌توان با قاطعیت گفت که سرمایه اجتماعی صنایع دستی نسبت به گذشته بسیار افزایش یافته است. با وجود رکود موجود، این حوزه یکی از بالاترین میزان رشد را هم در فروش داخلی و هم در صادرات  در کشوردارد....حالا در نظر بگیرید اگر فضا های دیگر هم به کمک بیاید، مثلا گفتمان سازی اتفاق افتد آن هم در گستره جهانی، آن وقت با چه جهش فرازمندی مواجه خواهیم شد. اگر برند سازی هم گام های موفق خود را بردارد آن وقت موفقیت چند برابر خواهد شد.... من توفیق حاصل شده را مدیون تغییر، و رسیدن به یک نگاه ارزشمند می دانم که نامور مطلق هم بدان چنین اشاره می کند؛ صنایع دستی یکی از افتخارات کشور ما و همواره مورد نیاز جامعه است، اما در دوره کنونی فراتر از آن، یک ضرورت تاریخی محسوب می‌شود. صنایع دستی و فرش می‌توانند نقش تعیین‌کننده و تاریخی ایفا کنند. به هزار و یک دلیل باید صنایع دستی مورد توجه قرار گیرد؛ یکی از آن‌ها خرد و کوچک بودن آن است. همین هزار و یک دلیلی که معاون صنایع دستی از آن سخن می گوید هم اقتضا می کند هر ایرانی نیز برای خود سهمی در نقش آفرینی قائل باشد. به ویژه ایرانیانی که پاسپورت ها شان مدام مهر خروج از کشور می خورد و به اقصای عالم سفر می کنند. اینان باید بسان \"سرباز غیرتمند وطن\" به معرفی ظرفیت ها و هنر ها و فرصت ها بپردازند و هر کدام یک رسانه باشند، آن هم یک رسانه موفق و غبار ها را از دیده و ذهن مردمان جهان کنار بزنند تا فرصت دیدن هزار در هزار دیدنی این دیار دیرپا برایشان فراهم شود. باید حتی ما ها که در خانه نشسته ایم و توان سفر هم نداریم پنجره های فضای مجازی را بگشائیم و هنر و صنایع دستی خود را از این پنجره به جهان معرفی کنیم. باید این معرفی چنان فراگیر و اثر گذار باشد که حتی بتوانیم از مردمان دیگر کشور ها هم سرباز بگیریم و مبلغ پرورش دهیم چه مردمان همه جا زیبا پسند هستند و مردمان ایران هم زیباساز فقط باید این \"آفرینش های زیبا\" را برابر آن نگاه های زیبا دوست قرار داد آن وقت همه چیز درست می شود. پس این بازار را باید دید. این دیدن را هم به برنامه مستظهر باید کرد که اقدامی چنین درهای دنیا را به روی ما می گشاید حتی اگر کشورهایی هم نخواهند و سنگ اندازند و مانع بتراشند. با همه این ها می توانیم از دل موانع حتی اگر چون سنگ، سرد و سخت باشند مثل چشمه راهی باز کنیم. چنانکه قدم های موفق هم در این مسیر برداشته ایم و به گفته این مقام؛ با وجود مخالفت‌های برخی کشورها در سطوح بین‌المللی، ایران فعال‌ترین دیپلماسی جهان در حوزه صنایع دستی را دارد. اجلاس آسیا و اقیانوسیه اردیبهشت‌ماه برگزار شد و اجلاس جهانی نیز امسال به‌عنوان بزرگ‌ترین اجلاس تاریخ صنایع دستی در مهرماه در اصفهان برگزار می‌شود. چهار شهر ایران نیزعنوان شهرهای جهانی صنایع دستی را گرفته‌اند. ...و این یعنی راه باز است و افق روشن و در روشنای افق باید به پیش رفت.

انتهای پیام/

کد خبر 139505015