نی مه به عنوان بخشی از آوا ها و نواهای بوشهری و بخشی از میراث ناملموس استان بوشهر در فهرست آثار ملی ثبت شد.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر نصرالله ابراهیمی گفت : نی مه، گونه ای کارآوا در جنوب ایران و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس است و به ترانه هایی گفته می شود که دریانوردان و لنج سازان به هنگام کار بر دریا می خوانند. نی مه ها امروز در حال فراموش شدن هستند چراکه شرایط زندگی و کار در بوشهر نیز چون نقاط دیگر ایران تغییر کرده و این دگرگونی موجب از بین رفتن بسیاری از کارآواها از جمله نیمه می شود.معاون میراث فرهنگی استان بوشهر گفت : نی مه خوانی در بوشهر بدون ساز است اما در گذشته با دایره و دمام همراه بوده . نیمه خوانی بر اساس بداهه نوازی است و زبان آن فارسی محلی است هرچند زبان و لهجه عربی و حتی گفتار و لهجه هندی و آفریقایی نیز در این نوع موسیقی به آسانی مشهود است.
وی در ادامه گفت : نیمه ها، نغمههایی هستند که رفته رفته از یاد میروند و لازم است گردآوری و منتشر شوند.
لازم به ذکر است که این آیین بوشهری با شماره 1209 در فهرست آثار ملی ثبت شد.
انتهای پیام/