احتیاطی که رئیس یک سازمان آن را کنار گذاشت

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با تأکید بر اینکه یک هفته پرونده مربوط به شرکت تصفیه صنایع‌دستی را دقیق بررسی کرد و مشورت حقوقی گرفت گفت: «متوجه شدم، دولت بی‌خود و بی‌جهت سالانه حدود ۱۴میلیارد تومان برای کاری که نباید انجام دهد، هزینه می‌کند.»

به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از ایسنا، زهرا احمدی‌پور معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در حاشیه بازدید از ایسنا درباره اقدامات انجام‌شده در مدت ریاستش، در حوزه صنایع‌دستی گفت: «شرکت تصفیه صنایع‌دستی باید ۱۳ سال پیش، ختم تسویه می‌شد، اما همچنان در حال فعالیت بود. این شرکت برای سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هزینه جاری و ضرر انباشته داشت، ولی به‌دلیل آن‌که یکسری افراد پشت آن بودند، همه فکر می‌کردند، اگر بگویند این شرکت جمع شود، ممکن است یکسری تبعات اجتماعی و مدیریتی برای آن‌ها ایجاد کند. به همین دلیل، این موضوع آن‌ها را کمی محتاط می‌کرد که تصمیم جدی درباره این شرکت گرفته نشود.»

او با بیان این‌که من این احتیاط را کنار گذاشتم، تأکید کرد: «اگر به درستی یک کاری رسیده باشیم، پس باید آن را انجام دهیم.»

اگر امکان داشت زودتر از این‌ها انجام می‌شد!

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گفت: «شرکتی که باید ۱۳ سال قبل تسویه می‌شد، برای خودش مشاور حقوقی و ذی‌حساب گرفته بود و نیرو جذب می‌کرد. در حالی که هیچ مبدأ قانونی نداشت و زمانی که همه این موارد را به مسئولان آن گفتم، با صراحت اعلام کردند، اگر می‌شد ختم تسویه این شرکت اعلام شود، زودتر از این‌ها انجام می‌شد!»

او با بیان این‌که من ختم تسویه این شرکت را در بهمن‌ 95 اعلام کردم، ادامه داد: «حتی تا گرفتن صورت‌جلسه نیز پای آن ایستادم. گرچه خیلی تلاش کردند تا وزیران دیگر را قانع کنند که این صورت‌جلسه امضا نشود. تمام اموال این شرکت را نیز برای سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری گرفتم، در حالی که برخی اصرار می‌کردند، این اموال به یک شرکت توسعه دیگری که در معرض واگذاری است، داده شود که من با این موضوع مخالفت کردم

احمدی‌پور با اعلام این‌که مخالف خصوصی‌سازی نیست، توضیح داد: «به این فکر کردم که اگر اموال مربوط به شرکت تصفیه را به شرکت دیگری بدهم و بخواهند در آینده، صنایع‌دستی را از دست صنعتگر ما درآورند، آن شرکت تعهدی در قبال صنعتگر من نخواهد داشت، بلکه من به‌عنوان مسئول سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری باید متولی امر باشم. به همین دلیل، تصمیم گرفتم این اموال به سازمان برگردد تا در اختیار معاونت صنایع‌دستی قرار بگیرد، زیرا فلسفه شرکت تصفیه، توسعه صنایع‌دستی بوده است.»

همچنان در حال لیست‌برداری اموال هستیم

او تصریح کرد: «در حال حاضر ظرفیت فوق‌العاده خوبی به سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری اضافه شده است. ظرفیتی که پیش از این امکان استفاده از آن وجود نداشت. ما از بهمن‌ سال گذشته که ختم تسویه این شرکت اعلام شد، همچنان در حال لیست‌برداری از اموال آن هستیم تا برای آن، در سازمان تعریف کاربری کنیم.»

معاون رئیس‌جمهوری تأکید کرد: «آنقدر دارایی‌های این شرکت جذابیت دارد که وزارتخانه‌های دیگر به‌دنبال آن هستند تا ساختمان‌های آن را به‌عنوان مازاد پیدا کنند و برای آن کاربری تعریف کنند. در حالی که برای تک‌تک اموال آن کاربری تعریف شده و همه آن‌ها به صنایع‌دستی متعلق هستند. من با این کار توانستم حاشیه امنی را برای صنایع‌دستی ایجاد کنم و این حوزه احساس کرد که دیده می‌شود.»

او با اعلام این که این کار فقط و فقط یک اراده بود، افزود: «من به احترام خودم که وقتی یک زن در پستی منصوب می‌شود، باید با تمام توان تلاش کند که این مسیر برای زنان دیگر بسته نشود، کارهایی که می‌توانم را انجام می‌دهم. این راه باید باز بماند تا رئیس‌جمهوری، استانداران و وزرا همچنان به انتصاب مدیران زن مشتاق باشند. من یک آدم علمی بودم، بنابراین باید راهکارهای علمی پیدا می‌کردم و اگر این اتفاق نمی‌افتاد، باید در هر آنچه خوانده‌ام و به شاگردانم در دانشگاه یاد می‌دهم، شک می‌کردم. خوشبختانه این رویکر در این زمینه جواب داد.»

دسته‌بندی سرفصل صنایع‌دستی در گمرک

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در بخش دیگری از صحبت‌هایش، با بیان این‌که ما در گمرک سرفصل مشخصی برای صنایع‌دستی نداریم، توضیح داد: «برخی اقلام صادراتی، صنایع‌دستی هستند؛ اما سرفصل مشخصی برای آن‌ها در گمرک وجود ندارد. با توجه به هماهنگی‌هایی که صورت گرفته، کارگروهی ایجاد شده که در حال دسته‌بندی این اقلام است تا به‌زودی در فهرست کمرگ تحت عنوان سرفصل صنایع‌دستی قرار بگیرند. همچنین در حال عملی کردن اقدامات دیگری در بخش توسعه بازرگانی، توسعه فروشگاه‌های زنجیره‌ای و کیوسک‌های صنایع‌دستی هستیم.»

در تمام دستگاه‌های اداری تخطی‌هایی وجود دارد

او با اشاره به این‌که کیوسک‌های صنایع‌دستی در زنجان راه‌اندازی شدند، گفت: «قرار است این کیوسک‌ها را در سال ۲۰۱۸ نیز جزو پنج محور گردشگری در تبریز مستقر کنیم. از طرف دیگر، بافت‌های تاریخی ما به این کیوسک‌ها مجهز می‌شوند. اگر شما به خیابان سی‌تیر سر بزنید، غرفه‌ها و کیوسک‌های فلافل‌فروشی و عرضه مواد غذایی را که در آنجا مستقر هستند، می‌بینید.»

احمدی‌پور ادامه داد: «ما با فلافل‌فروشی‌ها مشکلی نداریم، اما برای یک گردشگر که به بافت تاریخی وارد می‌شود و از یک اثر فاخر دیدن می‌کند، خوب است که کیوسک‌های صنایع دستی نیز در اطراف آن وجود داشته باشد تا برای خرید سوغات، به آن هم دسترسی داشته باشد. پس باید محوری برای فروش صنایع‌دستی پیش‌بینی کنیم. به همین دلیل، در حال هماهنگی با شهرداری برای این کار هستیم

خبرنگار ایسنا با طرح این مقدمه که احمدی‌پور با رویکرد حمایت از صنایع‌دستی به سازمان وارد شده و در سفرهایش نیز توجه ویژه‌ای به صنایع‌دستی استان‌های محروم دارد که این موضوع موجب خوشحالی فعالان و طرفداران این حوزه شده، اما خروجی این فعالیت‌ها ضعیف است، در ادامه از او پرسید: «فکر می‌کنید چه دلایلی مثلاً موجب سرپیچی افرادی می‌شود که کارگاه‌های سفال کلپورگان در سیستان‌و‌بلوچستان را منحصربه‌خود می‌دانند یا افرادی که جلوی دستور شما را برای بازگشت ساختمان معاونت صنایع دستی استان تهران از ولنجک به خیابان ویلا می‌گیرند؟»

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در پاسخ به این سؤال گفت: «به‌طور طبیعی، در تمام دستگاه‌های اداری ما تخطی‌هایی وجود دارد که بخشی از آن‌ها در برابر تغییرات واکنش نشان می‌دهند و به‌راحتی با آن کنار نمی‌آیند. درباره کارگاه‌های سفال کلپورگان تمام مباحث مورد بررسی قرار گرفته است. مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سیستان‌و‌بلوچستان درحال فعالیت در این زمینه است و اعتبار ویژه‌ای برای راه‌اندازی کارگاه‌های دیگر گذاشته‌ایم. درواقع، نباید انحصاری در کار باشد، زیرا اگر به‌جز این باشد، کارشناسان شورای جهانی صنایع‌دستی با ثبت جهانی روستای کلپورگان که پرونده آن در شرف ارسال برای بررسی است، موافقت نخواهند کرد. بنابراین باید الزامات این ثبت را ایجاد کنیم و موظف به رعایت آن باشیم.»

صنایع دستی راه نجات سیستان‌و‌بلوچستان است

احمدی پور گفت: «خروجی صنایع‌دستی ما، چندان کم نیست؛ محصول صنایع‌دستی، نمایشگاه‌هایی است که صنعتگران نیز مشارکت خوبی در آن دارند. هنرمندان با خلاقیت‌های بسیار، به کاربردی کردن صنایع‌دستی فکر و سعی می‌کنند محصولات به‌روزی تولید کنند. صنعتگرانی که به ما اعتماد کردند، باید بدانند اقداماتی که انجام می‌دهیم، در جهت حمایت از صنایع‌دستی، نه به‌صورت شعاری، بلکه اعتقادی است. فرصت‌هایی که ما برای صنایع‌دستی ایجاد می‌کنیم، می‌تواند جهش خیلی خوب و جدی ایجاد کند. بارها اعلام کرده‌ام که صنایع‌دستی راه نجات سیستان‌و‌بلوچستان است و نباید فقط به سفال آن فکر کنیم.»

او با اشاره به این‌که لباس‌های موجود در موزه پوشاک سلطنتی نشان می‌دهد که لباس فاخر شهبانوی ایران، سوزن‌دوزی سیستان‌و‌بلوچستان را دارد، گفت: «وقتی امکان استفاده از هنری برای شرکت در مراسم رسمی بین‌المللی وجود داشته، پس چرا امروز تولید نشود؟! کافی است ما در آن حوزه فعال‌تر شویم. من در حال هماهنگی با چند نفر از هنرمندان کشور هستم تا آن‌ها به‌عنوان سفیران صنایع‌دستی در این حوزه به ما کمک کنند و انگیزه و رغبت استفاده از صنایع دستی در لباس‌ها و سایر اقلام دیگر را افزایش دهیم.»

در حال تلاش فوق‌العاده جدی برای حل بیمه صنعتگران هستیم

معاون رئیس‌جمهوری همچنین با اعلام این‌که در حال تلاش فوق‌العاده جدی برای حل مشکل بیمه صنعتگران هستیم، بیان کرد: «مطمئنم اگر بحث بیمه صنعتگران و هنرمندان حل شود، انگیزه بهتری برای آن‌ها ایجاد خواهد شد. وقتی صنعتگری در استان جنوبی کشور، صنایع‌دستی تولید می‌کند و گردشگر سراغ آن نمی‌رود، انگیزه‌اش را از دست می‌دهد.»

او ادامه داد: «ما در حال اجرا کردن طرح پیوند هستیم تا تمام محصولاتی را که صنعتگر ما در جنوب کشور تولید می‌کند، جمع‌آوری کنیم و برای فروش به استان‌های شمالی یا فروشگاه‌های عرضه صنایع دستی ببریم. امسال به‌عنوان ”سال حصیر نام‌گذاری شده است و تلاش می‌کنیم برای این محصول برند درست کنیم تا بتوانیم آن را کاربردی کنیم و کیفیت حصیر را افزایش دهیم. باید دید کدام‌یک از استان‌ها می‌توانند قطب این حوزه شوند تا برای سرمایه‌گذاری در این حوزه به‌سراغ آن استان برویم.»

رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، ‌صنایع‌دستی و گردشگری همچنین درباره جابه‌جایی ساختمان معاونت صنایع‌دستی استان تهران از خیابان ویلا به ولنجک گفت: «شاید می‌شد این موضوع را به شکل دیگری مدیریت کرد، اما متأسفانه ناهماهنگی‌هایی از قبل بین اداره‌کل استان تهران با سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری بوده و روی ساختمان کوشک در جای دیگر اختلاف نظر دارند که این موضوع با ختم فعالیت شرکت تصفیه در حال برطرف شدن است. بسیاری از فضاهایی که مرتبط با صنایع‌دستی بوده و ما نمی‌توانستیم از آن‌ها استفاده کنیم، در اختیار سازمان قرار گرفته است که به‌دنبال آن، این مشکل نیز حل خواهد شد.»

انتهای پیام/

کد خبر 139602277