به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان‌جنوبی، سیداحمد برآبادی، مسئول حوزه پژوهش و مطالعات این اداره‌کل، امروز چهارشنبه 31 خرداد 96 گفت: «در این شب بانوان به‌صورت فردی یا دونفری با هم، با در دست داشتن یک سبد که پارچه‌ای درون آن می‌اندازند و در داخل آن قرآن و آیینه و شانه و یک سرمه‌دان می‌گذارند و با یک کفچلز (کفگیر) یا قاشق، درحالی‌که صورت خود را چنان در چادر پنهان می‌کنند که دیده و شناخته نشوند، به درِ خانه‌هایی می‌روند که از پیش درنظر گرفته‌اند.»
او افزود: «آن‌ها به درِ هر خانه‌ای که می‌رسند با کفچلز چند بار با فواصل کوتاه به درِ خانه می‌کوبند و به این وسیله حضور خود را اعلام می‌کنند. بانوی خانه سبد آن‌ها را می‌گیرد و از آیینه، شانه و سرمه‌دان درون سبد استفاده می‌کند و سپس مبلغی پول داخل سبد می‌گذارد و به صاحبش می‌دهد.»
برآبادی ادامه داد: «البته درحال‌حاضر سال‌هاست که علاوه‌بر پول، اقلامی نظیر آرد و خرما نیز در آن سبد می‌گذارند.»
مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری خراسان‌جنوبی افزود: «زن کفچلز با مبلغ جمع‌آوری‌شده پارچه‌ای تهیه می‌کند و ظهر روز 27 ماه مبارک رمضان در محل مسجد یا منزل مسکونی خودش در فاصله زمانی بین نماز ظهر و عصر پارچه را برش می‌دهد و همان روز می‌دوزد و می‌پوشد و اعتقاد عمومی بر این است که این زن‌ها با این کار تمام سال را به‌شادی خواهند گذراند و از بلایا و مشکلات مصون خواهند بود.»
او خاطرنشان کرد: «این مراسم به‌شماره 816 در تاریخ 1391/11/4 در فهرست آثار ملی ناملموس (معنوی) به‌ثبت رسیده است.»
انتهای پیام/
