به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، محمد بهرامی سرپرست هیئت گمانه‌زنی به‌منظور تعیین حریم تپه علی‌جایدر در روستای کاوه‌کالی و تکمیل تعیین حریم شاهزاده‌عبدالله، امروز چهارشنبه 28 تیر 96، با اعلام این خبر گفت: «محوطه شاهزاده‌عبدالله در خرم‌آباد در تیرماه سال 95 در برنامه تعیین حریم میراث‌فرهنگی لرستان قرار گرفت.»
او با اشاره به روند اجرای این پروژه افزود: «با کاوش 17 گمانه، گستره محوطه در جهات شرق و غرب مشخص شد و از جهت شمال هم به‌دلیل منتهی شدن به کوه، کاوش نشد.»
بهرامی، با اشاره به ادامه کار در جهت جنوب محوطه و نرسیدن به نتیجه قطعی، تصریح کرد: «بر این اساس و با این پیش‌فرض که امکان دارد گستره تپه علی‌جایدر که از نظر دوره فرهنگی با محوطه شاهزاده‌عبدالله هم‌زمان بوده در 300متری جنوبی با محوطه شاهزاده‌عبدالله یکی باشد، برنامه گمانه‌زنی به‌منظور تعیین حریم تپه علی‌جایدر و تکمیل تعیین حریم شاهزاده‌عبدالله به پژوهشکده باستان‌شناسی پیشنهاد شد.»
او افزود: «در آغاز با توجه به کوچک بودن وسعت محوطه، چهار گمانه در چهار جهت اصلی و با فاصله‌ای منطقی از تپه کاوش شد که نتایج آن‌ها مثبت بود. در ردیف دوم و با فاصله‌ای حدوداً 40متری از گمانه‌های ردیف اول، چهار گمانه در حدفاصل آن‌ها کاوش انجام شد که نتایج این چهار گمانه هم مثبت بود و نشان می‌داد که گستره تپه بیشتر است.»
او با بیان اینکه شرایط و نتایج گمانه‌ها در ردیف سوم متفاوت بود اظهار کرد: «در جهت شمال‌غرب، جنوب، شرق و شمال‌شرق (گمانه‌های شماره 9، 11، 12، 13 و 14) مثبت بود، ولی گمانه جهت غرب (شماره 10) خارج از گستره تپه بود.»
بهرامی گفت: «در ردیف چهارم دو گمانه در جهت جنوب و جنوب‌شرق (گمانه‌های شماره 15 و 16) در پایین‌دست منتهی به رودخانه گلال خرم‌آباد کاوش شد که فاقد نهشته‌های فرهنگی بودند و لایه‌های آن‌ها بیشتر لایه‌های آب‌رُفتی را شامل می‌شدند.»
این باستان‌شناس با بیان اینکه در ادامه تصمیم بر سنجش این فرضیه گرفته شد که آیا گستره علی‌جایدر با محوطه شاهزاده‌عبدالله هم‌پوشانی دارد یا نه تصریح کرد: «به همین منظور چهار گمانه در امتداد خط مستقیم بین دو محوطه کاوش شد که از این میان فقط گمانه شماره 20 که در نزدیکی تپه روستای کاوه‌کالی ایجاد شده بود دارای لایه‌های فرهنگی بود و سه گمانه شماره 17، 18 و 19 دارای نهشته‌های باستانی نبودند.»
او تصریح کرد: «بر این اساس، احتمالاً گستره عرصه‌های دو استقرارگاه با وجود نزدیکی و هم‌زمان بودن از یکدیگر جداست.»
او گفت: «براساس نتایج به‌دست آمده از 20 گمانه تعیین حریم و نامشخص بودن وضعیت عرصه دو استقرارگاه شاهزاده‌عبدالله در جهات شرق و غرب، پیش‌بینی می‌شود برای فهم دقیق‌تر از گستره عرصه‌های این دو محوطه، نیاز به ایجاد حدود 10 گمانه دیگر در جهات نامشخص باشد تا بتوان خط عرصه و درنتیجه حریم را مشخص و پیشنهاد کرد.»
این باستان‌شناس افزود: «آنچه روشن است گستره وسیع این استقرارگاه هزاره‌چهارمی در دره خرم‌آباد است که می‌تواند سؤالات و فرضیات فراوانی پیش روی باستان‌شناسان و پژوهشگران پیرامون جایگاه این منطقه از ایران در دورۀ آغاز شهرنشینی و شکل‌گیری حکومت‌های آغازین قرار دهد.»
گمانه‌زنی به‌منظور تعیین حریم تپه علی‌جایدر کاوه‌کالی و تکمیل تعیین حریم شاهزاده‌عبدالله خرم‌آباد با مجوز رئیس پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری درحال انجام است.
انتهای پیام/
