به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران، در این مراسم شاهنامه‌خوانی به‌شیوه‌ای مدرن و نوین همراه با نقالی و سرایش فرازهایی از اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بزرگ ایرانی، و نقل داستان زال و سیمرغ با همخوانی و همسرایی گروهی 20نفره به‌همراه تکنیک‌های موسیقایی نوین اجرا خواهد شد.
به‌گفته نجفیان، هدف بهره‌گیری از این تکنیک نوین، نقل داستان‌های شاهنامه به‌زبان ساده است بدون اینکه جوان امروزی از آن خسته شود.
او گفت: «اولین و مهم‌ترین مسئله توجه به این امر است که نه‌تنها دوران این شاعران سپری نشده، بلکه نیاز مردم روز‌به‌روز از لحاظ تربیتی به محتوای آثار این بزرگان بیشتر شده و جوانان و حتی پیران و نوجوانان از عبرت‌ها، پندها و درس‌هایی که در این داستان‌های اساطیری عنوان شده می‌توانند بهره کامل ببرند.»
این هنرمند پیشکسوت کشور در ادامه درخصوص پیشینه هنر نقالی و شاهنامه‌خوانی بیان کرد: «این هنر دارای قدمتی طولانی در تاریخ سرزمین ما بوده و به‌فراخور زمان خود در سوگواری ایام محرم و ائمه اطهار و حتی در جشن‌ها اجرا می‌شده است. پیش از اسلام و پس از آن نیز مراسمی چون ”سوگ سیاوش“ یا ”سیاووشون“ برگزار می‌شده که شیوه برگزاری آن بسیار مشابه آیین عاشوراست. در گذشته قهوه‌خانه‌ها در هر منطقه و محله به‌عنوان مراکز اقتصادی و فرهنگی محل تجمع نقال‌ها بودند و پیرهای دانا به‌نقل داستان‌های شاهنامه می‌پرداختند.»
نجفیان، با بیان این مطلب که با این هنر از دوران نوجوانی آشنا شده، درخصوص تجربه نقالی خود عنوان کرد: «کار مهمی که اینجانب در زمینه این هنر انجام داده‌ام، گردآوری اطلاعات و نوحه‌هایی با قدمت 500ساله از روستاها بوده که براساس لالایی رایج مادران سوگوار در غم جوانان خود و تعزیه‌خوان‌ها و نوحه‌خوان‌ها صورت گرفته است. این آهنگ‌ها همگی برگرفته از شاهنامه‌خوانی روستایی با ترکیبی جوانانه و جوان‌پسند است و در این برنامه داستان زال و سیمرغ از شاهنامه با تکنیک مدرن نقالی خواهد شد.»
موزه‌ها باید مکان‌هایی زاینده و مولد باشند
به‌گفته وحید قاسمی، مشاور امور فرهنگی مجموعه فرهنگی‌هنری نیاوران در حوزه معرفی و آموزش موزه‌ها، هدف از برگزاری آیین شاهنامه‌خوانی در این مجموعه، توجه به سه موضوع جایگاه میراث‌فرهنگی برای آیندگان، نقش موزه‌ها و اهمیت زاینده بودن آن‌ها و توجه به امر قصه و جایگاه قصه در موزه‌هاست.
او افزود: «وقتی از میراث‌فرهنگی ملموس و ناملموس صحبت می‌کنیم درواقع به این موضوع می‌اندیشیم که برای امروز و فردای سرزمینمان چه پاسخ‌هایی می‌توانیم داشته باشیم.»
قاسمی درخصوص نقش موزه‌ها عنوان کرد: «موزه‌ها باید مکان‌هایی زاینده و مولد باشند. امروزه ما می‌توانیم موزه‌ای داشته باشیم که هیچ شیئی متعلق به گذشته نداشته باشد و در آن مدام داده موزه‌ای تولید شود. موزه مدرن موزه‌ای است که می‌تواند داده‌اش را تولید کند. این بدان معناست که اگر کسی به موزه برود هر بار شاهد یک اتفاق و رخداد فرهنگی تازه باشد و این‌گونه است که از بازدیدکننده به مخاطب پیام‌های فرهنگی گذار می‌کند.»
مشاور امور فرهنگی مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران در ادامه، ضمن بیان اینکه ایرانیان از دیرباز علاقه‌مند به شنیدن قصه بوده‌اند، به نقش «گوسان»ها در ایام گذشته به‌عنوان افرادی که با ساز و آواز قصه‌گویی می‌کرده‌اند اشاره کرد.
او در پایان گفت: «مجموعه فرهنگی‌تاریخی نیاوران ذاتاً یک مجموعه موزه‌ای است که برای مولد بودن هم می‌تواند به داشته‌هایش رجوع کند و هم اینکه داشته‌های دیگری را در خودش پرورش دهد و پرداختن به شاهنامه به‌عنوان یک بستر فرهنگی، یکی از این موضوعات است.»
با قرار دادن سه موضوع میراث‌فرهنگی، اهمیت زاینده بودن موزه‌ها و جایگاه قصه در موزه‌ها، به اهمیت اجرای آیین شاهنامه‌خوانی در این مجموعه پی خواهیم برد و این کاری است که رسول نجفیان در این راستا انجام می‌دهد، یعنی بازتولید و بازخوانش قصه‌ها و روایت‌های گذشته به‌زبان حال در موزه و در کسوت گوسان‌ها.
علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند در ساعات اداری با شماره‌تلفن 22282020 و 22282050 تماس بگیرند.
انتهای پیام/
