به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری فارس این تیم کارشناسی امروز ضمن بازدید از بلندترین مجسمه ایران باستان از آثار متعدد در شهر تاریخی بیشاپور بازدید فنی به‌عمل می‌آورند.
مجموعه تاریخی‌طبیعی بیشاپور در ۱۲۰ کیلومتری جنوب شیراز و ۲۳ کیلومتری غرب شهرستان کازرون واقع شده است. بیشاپور در کنار جاده شاهی روزگار باستان واقع شده که در دوره هخامنشیان تخت جمشید و استخر را به شهر باستانی شوش و در دوره ساسانی شهر گور و بیشاپور را به تیسفون مقر امپراطوری ساسانی وصل می‌کرده است.
شهر بیشاپور ۱×۲ کیلومتر وسعت دارد و جزو اولین شهرهای باستانی است که دارای تاریخ مکتوب شهرسازی است. این تاریخ سنگ نبشته‌ای است که با دو خط اشکانی و ساسانی بر روی ستون بنای یادبود بیشاپور حک شده است. با توجه به وضعیت جغرافیایی خاص بیشاپور خصوصا رودخانه شاهپور و تنگ چوگان این شهر در روزگار خود سرآمد شهرهای دوره ساسانی بوده است. تاریخ ساخت شهر به دوره شاهپور و حدود سال‌های ۲۷۲ ـ ۲۴۱ م بر می‌گردد.
علاوه بر شهر بیشاپور ، آثار قلعه دختر و قلعه پسر و نقوش تنگ چوگان و غار شاهپور نیز از دیگر ویژگی‌های آثار دوره ساسانی این محدوده هستند. شهر بیشاپور در بخش شرقی و جنوبی توسط خندق و در شمال توسط کوهستان و قلعه و در غرب توسط رودخانه شاهپور محصور و محافظت می‌شده است. وجود روخانه پر آب شاهپور و چشمه ساسان از اهمیت ویژه این منابع آبی در روند شکل‌گیری شهر تاریخی بیشاپور حکایت دارند.
با نگاهی اجمالی می‌توان دریافت که بیشتر آثار دوره ساسانی در بخش شمالی شهر ایجاد شده و این شهر در دوره اسلامی به سمت جنوب گسترش یافته است. به‌طوری که آثار شناخته شده تاکنون در بخش شمالی شهر مانند معبد آناهیتا و تالار تشریفات و بقایای برج و بارو تعلق آن را به دوره ساسانی آشکار می‌سازد و آثار بخش جنوبی شهر همانند بقایای مسجد جامع نیز حکایت از اسلامی بودن این آثار دارند.
انتهای پیام/
