به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، در مقدمه کتاب آمده است: «در استان خوزستان 308 بنای آرامگاهی در بررسی اولیه شناسایی شد که شماری از آنها به صورت برج‌های آرامگاهی منفرد و برخی دیگر در مناطق روستایی و شهری به‌صورت مجموعه‌ای ساخته شده‌اند.

این در حالی است که از میان 308 بنای آرامگاهی شناسایی شده در این استان، تعداد 30 بنای آرامگاهی که دارای مشخصه‌های معماری دوره‌های ایلخانی و تیموری و صفوی هستند انتخاب و مورد بررسی و مطالعه از لحاظ پلان، نوع پوشش و ویژگی‌های معماری ملی و بومی، نوع مصالح و تزیینات قرار گرفتند.»

در ادامه آمده است: «همه آثار یادشده با بنای آرامگاهی هم‌عصر از استان لرستان و 6 بنای آرامگاهی از استان اصفهان و 4 بنای آرامگاهی از استان ایلام و 4 بنای آرامگاهی از استان چهارمحال و بختیاری مورد مقایسه تطبیقی واقع شدند.»

این کتاب دارای چهار فصل است که در فصل نخست آن «جغرافیای طبیعی و پیشینه تاریخی خوزستان» و در فصل بعدی «معماری بناهای آرامگاهی خوزستان و خاستگاه تاریخی بناهای آرامگاهی در دوره اسلامی» توضیح داده شده است.

فصل سوم کتاب به «بررسی بناهای آرامگاهی دوره ایلخانی و صوفی استان خوزستان و مناطق همجوار به تفکیک شهرستان» پرداخته است. 

فصل چهارم با عنوان «تحلیل یافته‌ها و نتیجه‌گیری» ضمن طرح مباحث فنی ساخت بناهای آرامگاهی نظیر گونه‌شناسی گنبد، نوع‌شناسی پلان و نقشه و روش‌های مختلف اجرای گنبد، به تحلیل یافته‌ها پرداخته و به این نتیجه رسیده است که معماری اسلامی خوزستان با حفظ اصول کلی معماری اصیل ایرانی، در طراحی پلان‌ها و فضای بناهای آرامگاهی و نوع گنبد و مصالح، تحت تاثیر عوامل زیست محیطی قرار گرفته است.

انتهای پیام/