به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، لیلا خسروی، سرپرست برنامه گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه گنبد جهانگیر، امروز شنبه 7 بهمن 96 با اعلام این مطلب بر لزوم ادامه کاوش‌ها در این محوطه و ایجاد سایت موزه تاکید کرد.
این استادیار گروه تاریخی پژوهشکده باستان‌شناسی با بیان این نکته که یافته‌های منقول و غیرمنقول حاصل از کاوش محوطه جهانگیر در حاشیه رود کنگیر ایوان به یکی از پرسش های مهم و خلأهای مطالعاتی مربوط به دوران انتقال ساسانی به اسلامی در غرب ایران پاسخ داد، گفت: «اگرچه در برخی از منابع تاریخ شکل‌گیری این بناها را به قرون اول و دوم هجری نسبت می‌دهند اما یافته‌های اخیر ساسانی بودن این سازه‌های معماری را تائید کرد.»
او با اشاره به این که جغرافیا عاملی تأثیرگذار و فعال در برپایی و ساخت مجموعه ساختمانی منحصر به فرد اعیانی و گچ‌بری‌های کم‌نظیر ساسانی در محوطه جهانگیر بوده است، گفت: «کوهستانی بودن منطقه و وفور سنگ‌های مناسب و منابع سنگ گچ در منطقه، ساخت و ساز را برای اهالی تسهیل کرده و از سوی دیگر کنگیر طبیعت مناسبی برای شکار و استراحت داشته که زمینه را برای سکونت و ساخت این نوع از بناها فراهم کرده است.»
خسروی افزود: «این محوطه با توجه به قابلیت‌ها و یافته‌های به‌دست‌آمده باید به‌عنوان یک محوطه تاریخی در حاشیه مخزن سد کنگیر و با هدف ایجاد گردشگری فرهنگی‌تاریخی در کنار محوطه گردشگری طبیعی ایجاد شده، برای اهداف بلندمدت پژوهشی و گردشگری مورد حفاظت و توجه قرار گیرد.»
او با اشاره به قابلیت‌های مناسب منطقه کنگیر بر لزوم توجه به زیر ساخت‌های موجود و بالقوه، پیشینه تاریخی، موقعیت مکانی و جغرافیایی آن در مرزهای غرب ایران، نظام دسترسی، وضعیت تملک، کیفیت دید و منظر و موارد دیگر حفاظت تاکید کرد.
او همچنین از لزوم ادامه کاوش‌ها در این محوطه و ایجاد سایت موزه در آن خبر داد و گفت: «حفاظت از محوطه گنبد جهانگیر مستلزم تغییر پرونده ثبتی و تعیین عرصه و حریم سریع بود که با حمایت و پیگیری‌های معاونت محترم پژوهشی و سرپرست پژوهشکده باستان‌شناسی و سایر مسئولان پژوهشگاه در دستور کار قرار گرفت.»
برنامه گمانه‌زنی برای تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه گنبد جهانگیر با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.
انتهای پیام/
