به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری خراسان رضوی، مرجان اکبری سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی استان امروز دوشنبه 21 اسفند 96 با اعلام این خبر تصریح کرد: «جاجیم که در گویش کردی کرمانجی محلی \"جاجِم jajem \" خوانده می‌شود، نوعی دستبافته داری نازک‌تر از گلیم است که از گذشته بافت و کاربرد آن در میان کردهای خراسان رواج داشته است. جنس جاجیم از پشم گوسفند است که طی مراحلی آماده می‌شود. نخ چله آن رنگی و ظریف‌تر و نازک‌تر ولی پرتاب‌تر و پرشمارتر از نخ چله گلیم است.»
او افزود: «در گذشته جاجیم‌بافی جزو مهم‌ترین هنرهای زنان و دختران کرمانج لایین و منطقه بوده است که در دو سه دهه اخیر با توجه از بین رفتن زمینه کاربرد سنتی آن که بیشتر به‌صورت رویه لحاف و رورختخوابی بوده است، مدتی بافت آن از رواج افتاد با توجه به اقبال دوباره جاجیم در میان مردم روستای لایین و ایجاد کابردهای نوین برای آن، بافت و استفاده از جام دوباره رونق گرفته است. در حال حاضر زنان و دختران جوان با یادگیری فنون بافت جاجم از زنان کهنسال روستا و منطقه، اقدام به برپایی دار مخصوص، اقدام به بافت جاجم و تهیه مصونوعات جاجمی می‌کنند.»
اکبری گفت: «بافت جاجیم که تار آن نمایان است و پود دیده نمیشود متفاوت از گلیم است در زبان محلی این تکنیک بافت جاجم، \"کرمانجی بافت\" نام دارد در مقابل تکنیک بافت گلیم که \"ترکی بافت\" است.»
او تصریح کرد: «در این بافت رنگ تارها متناسب با نقش موردنظر فرق میکند. در بافت جاجم ایجاد نقش با انتخاب چله چندرنگ میسر می‌شود. رنگ‌های بکاررفته بیشتر سرخ، زرد، سفید، سبز، آبی و زرشکی است.»
اکبری اظهار کرد: «جاجیم خراسان یک‌رویه است و در دو مدل ساده و نقش‌دار بافته می‌شود. جاجیم ساده تنها از ردیف‌های رنگین که طی چله‌کشی تعیین و بافته می‌شود اما در جاجیم نقش‌دار برروی رج‌های رنگین نقش‌های عمودی و افقی نیز ایجاد می‌شود. عمده نقش‌ها هندسی است که از صدها سال پیش سینه به سینه منتقل شده است.»
او افزود: «در گذشته جاجیم به صورت تخته‌هایی یک‌رو با پهنای 35 تا 55 سانتیمتر و بلندی 10 تا 12 متر بافته می شده و سپس از عرض برش خورده و بهم دوخته شده و برای کابردهای مختلف همچون رویه لحاف و رخت خواب بکار برده می‌شود.»
انتهای پیام/
