به گزارش میرثا آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فاطمه علیمیرزایی مسئول بخش سفال گروه پژوهشی حفاظت و مرمت، پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی، امروز یکشنبه 15 اردیبهشت 98، با اعلام این خبر گفت: «بدنه این خمره که ارتفاع حدود 130 سانتیمتر دارد از استحکام بسیار خوبی برخوردار است که نشانه درصد سیلیس بالا و پخت مناسب و کامل آن است.»
او با بیان اینکه تغییرات دمای پخت و ابعاد بزرگ شی موجب شده که رنگ بدنه در قسمت خارجی از نخودی تا قرمز متغییر باشد تصریح کرد: «داخل خمره لکه های ناشی از فعالیت قارچ دیده می شود که احتمال نگهداری مواد آلی در آن را بالا می‌برد.»
علیمیرزایی افزود: «مطالعه فنی ساختار و رسوبات بدنه، بررسی احتمال ترکیبات آلی در داخل آن از جمله اقداماتی است که در راستای پاکسازی و مرمت این شئ با همکاری سایر بخش‌های پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی -فرهنگی انجام گرفته است.»
انتهای پیام/
