مدیریت جدی و مسئولیت‌پذیری لازمه ارتقای ایمنی در ساختمان‌های تاریخی

ارتقای ایمنی در ساختمان‌های تاریخی نیازمند مدیریت جدی و مسئولیت‌پذیری‌های حقوقی است تا این ساختمان‌های باارزش که دارایی‌های مهم کشور محسوب می‌شوند از خطر آتش‌سوزی ایمن باشند.  

به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری ، سعید بختیاری رئیس بخش مهندسی آتش، عضو هیأت علمی و معاون مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی که در نشست تخصصی «بناهای تاریخی و خطرات آتش سوزی» سخن می‌گفت با اشاره به این موضوع که حفاظت از ساختمان‌های تاریخی که اطلاعات و دارایی‌های مهم کشور را در خود جای داده‌اند از ارزش بالایی برخوردارند، تصریح کرد: «حفاظت از این ساختمان‌ها تنها محدود به مبحث 22 مقررات ملی ساختمان نمی‌شود و طراحی‌ها و حفاظت بیشتری را نسبت به دیگر ساختمان‌های کشور می‌طلبد.»

او گفت: «توجه به موضوع آتش‌سوزی و خطرات ناشی از آن برای ساختمان‌های تاریخی بسیار مهم است و باید قوانین و مقررات ویژه‌ای برای حفاظت بیشتر آن وضع و طراحی‌های مفهومی برای آنها صورت گیرد.»

بختیاری با بیان اینکه مدیریت برای ساختمان‌ها و بناهای تاریخی یک اصل مهم به شمار می‌آید، اظهار کرد: «ارتقای ایمنی در ساختمان‌های تاریخی نیازمند مدیریتی جدی و مسئولیت‌پذیری‌های حقوقی است تا از خطر آتش‌سوزی ایمن باشند.»

معاون مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در ادامه به الزامات عملکردی، روش‌ها و تاکتیک‌ها و کشف و اعلام حریق در ساختمان‌های تاریخی اشاره کرد و گفت: «در ساختمان‌های تاریخی که میراث‌فرهنگی محسوب می‌شوند نباید از مصالح نازک‌کاری استفاده کرد و این ساختمان‌ها باید به سیستم‌های خاموش‌کننده مجهز باشند.»

بختیاری در ادامه به موارد مهم ایمنی در ساختمان‌های تاریخی اشاره کرد و گفت: «پیشگیری از خطر آتش‌سوزی، مراقبت و نگهداری از سیستم‌های موجود در ساختمان، رعایت نظامات اداری و مدیریت از جمله مواردی است که به منظور ارتقای بیشتر ایمنی در ساختمان‌ها باید رعایت شود.»

بازرسان ساختمان‌های فرهنگی و بناهای یادبود، بازرسان حقوقی‌اند

صادق دردانی عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس دیگر سخنران این نشست با اشاره به آتش‌سوزی و ریزش ساختمان پلاسکو در تاریخ ۳۰ دی سال ۱۳۹۵، تصریح کرد: «پس از حادثه پلاسکو مطالعه فنی و ابعاد مختلف حادثه توسط تیم‌های متخصص بررسی و کتاب‌هایی هم راجع به این موضوع توسط اساتید و پژوهشگران دانشگاه‌ها تدوین و منتشر شد.»

او در ادامه سخنان خود به مبحث بیست و دوم مقررات ملی ساختمان، مراقبت و نگهداری از ساختمان‌ها اشاره کرد و افزود: «ساختمان یک سرمایه ملی است و عدم کنترل‌های لازم پس از ساخت آن، خسارت‌های جبران‌ناپذیری بر اقتصاد هر کشور بر جای می‌گذارد.»

او عنوان کرد: «اجزای ساختمان شامل بخش‌های مختلف معماری، سازه، تأسیسات برقی و تأسیسات مکانیکی، ممکن است بر اثر عوامل ناشی از شرایط جوی و خطرات طبیعی و قصور در نگهداری، بهره‌برداری نامناسب، عدم کنترل و بازرسی‌های ادواری از شرایط بهره‌برداری تأسیسات برقی و مکانیکی و... دچار فرسودگی زودرس و از دست دادن عملکرد صحیح خود از نظر ایمنی و بهداشت شوند.»

دردانی ادامه داد: «نگهداری از ساختمان و اجزای آن نیاز به تدوین و ترویج ضوابط و مقرراتی دارد تا بر اساس آن، اشخاص ذی‌صلاحی که در این مبحث تعیین شده‌اند، بتوانند عملکرد صحیح ساختمان را در طول عمر مفید آن کنترل کرده و در صورت نیاز اقدام به تعمیر یا تقویت اجزای آسیب‌دیده کنند.»

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس اظهار کرد: «برای آنکه با ابعاد مختلف مبحث 22 مقررات ملی ساختمان آشنا شویم، باید ادبیات فنی این مبحث مورد توجه خاص قرار گیرد.»

او گفت: «شروع دوره نگهداری، دوره نگهداری و بهره‌برداری، ساختمان ناامن، تجهیزات ناامن و... از جمله مباحث مقررات ملی ساختمان محسوب می‌شوند که به منظور تامین ایمنی، بهره‌دهی مناسب، آسایش، بهداشت و صرفه اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد.»

دردانی با اشاره به نقش کلیدی مالک، مسئول ساختمان و بازرس در مبحث 22 مقررات ملی ساختمان، گفت: «مبحث 22 برای انتخاب بازرس جدولی دارد و بازرسان مختلفی را برای ساختمان‌های مختلف تعریف کرده است.»

او با اشاره به ساختمان‌های فرهنگی و بناهای یادبود، گفت: «بازرسانی که برای این ساختمان‌ها تعریف شده‌اند، اصولا بازرسان حقوقی هستند و این بازرسان طی زمان‌های مختلف از ساختمان‌ها بازدید به عمل آورده و اخطاریه‌های لازم را به منظور حفظ و نگهداری، تامین امنیت و آسایش افراد حاضر در ساختمان را به مالک و مسئول ساختمان صادر می‌کنند.»

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس تاکید کرد: «با تشخیص مسئول نگهداری ساختمان در خصوص ناایمن بودن ساختمان و تجهیزات غیر ایمن، بازرس آن را باید تایید و در نهایت اخطاریه‌های لازم برای ممنوعیت در سکونت، اقدام اضطراری، تخریب و تغییر کاربری صادر شود.»

عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس اعلام کرد: «این بازرسی‌ها شامل بازرسی از معماری سازه، نور، تاسیسات مکانیکی، گازی و برقی و حفاظت در برابر حریق است که بازدید از قطعات معماری بایستی هر دو سال یک‌بار صورت گیرد.»

او  اضافه کرد: «بر اساس مبحث 22 مقررات ملی ساختمان، برای تاسیسات برقی و مکانیکی نیز بازدیدها باید سالیانه باشد و بازرس تمام سوابق نگهداری ساختمان‌ها را بررسی و ثبت و راهکارهای مربوط به آن را ارائه دهد.»

دردانی در پایان سخنان خود به ابهامات موجود در مبحث 22 مقررات ملی ساختمان اشاره و پیشنهادهایی را در جهت بهبود عملکرد مسئولان نگهداری ساختمان و بازرسی از آنها و همچنین تعریف مشخص از وظایف افراد ارائه داد.

انتهای پیام/

کد خبر 1398080114

برچسب‌ها