به گزارش خبرنگار میراث آریا، پویا محمودیان، معاون صنایع‌دستی کشور روز گذشته یکشنبه 24 آذر 98 در سخنانی در مجتمع پیامبر اعظم (ص) در دانشگاه آزاد اسلامی تهران غرب به تاریخچه صنایع‌دستی و ظرفیت آن در حوزه میراث‌فرهنگی و گردشگری اشاره کرد و گفت: «یکسری از واژه‌ها را امروز بسیار می‌شنویم از جمله صنایع خلاق، صنایع فرهنگی، اقتصاد خلاق و اقتصاد فرهنگی و چیزهایی که این روزها بسیار باب شده‌اند. صنایع‌دستی و هنرهای سنتی یکی از ارکان صنایع فرهنگی در کشور به‌حساب می‌آیند.»
او در ادامه افزود: «اگر بخواهیم بحث را کوتاه از صنایع خلاق شروع کنیم با نیم‌نگاهی به مکتب فرانکفورت دهه 1930 و دهه 1940 که کالایی شدن فرهنگ بسیار مذموم شناخته می‌شد و موجی در برابر کالایی شدن فرهنگ قرار داشت و اصولا اعتقاد بر این بود که منطق این دو از هم جداست و اگر هم‌گرایی باشد، مقاومتی که صورت می‌گیرد، مقاومت فرهنگ است. منطق فرهنگ و اقتصاد از هم جداست و اگر قرار به هم‌گرایی باشد، چیزی که آسیب می‌بیند مکتب فرهنگ است.»
معاون صنایع‌دستی کشور تصریح کرد: «از اواخر دهه 1960 مقداری این دید تعدیل شد و از دهه 1980 دیگر تحقیرآمیز به آن نگاه نمی‌شد و بحث صنایع فرهنگی و ارکان آن توسط یونسکو مطرح شد و بعد از آن اتفاقات بسیار زیادی در این حوزه افتاد. از سال 1990 صنایع‌دستی به صورت مشخص وارد سیاست‌گذاری دولت‌ها شد و نظریه شهرهای خلاق مطرح شد.»
معاون صنایع دستی کشور در ادامه گفت: «اقتصاد فرهنگی به تعامل اقتصاد و فرهنگ می‌پردازد و اینکه اقتصاد را بخشی از فرهنگ ما می‌داند و معتقد است ما باید درک اقتصادی از فرهنگمان داشته باشیم. به‌خاطر همین دید، هویت افراد در زندگی روزمره ما تاثیر می‌گذارد. سال 2001 سال بروز واژه‌های اقتصاد خلاق توسط جان هاوکینز یکی از مدیران ارشد رسانه انگلیس است که 16 گروه را از هنر تا فناوری مطرح می‌کند و کار به جایی می‌رسد که سال 2013 دبیرکل وقت سازمان ملل اعلاممی‌کند که بسیاری از کالاهای اقتصادی فقط به خاطر این که شرایط فرهنگی را لحاظ نکرده‌اند با شکست مواجه شده‌اند.»
پویا محمودیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه بیش از 250 رشته فعال صنایع دستی در ایران وجود دارد، تصریح کرد: «تحصیلات آکادمیک در حوزه صنایع‌دستی تا مقطع دکترا در ایران وجود دارد و یکی از اتفاقاتی که باید توسط جامعه دانشگاهی و صاحبان ایده و خلاقیت رقم بخورد، بحث هم‌افزایی ارکان صنایع‌دستی است. در بسیاری از کشورهای جهان از جمله انگلیس که در حوزه صنایع‌دستی به گرد پای ایران هم نمی‌رسند، یادگیری صنایع‌دستی و خلق یک اثر در همه عرصه‌ها و نیز از مهدکودک تا کالج گسترده شده است.»
او با بیان اینکه در اقتصاد هنر دنیا از صنایع‌دستی استقبال می‌شود، تاکید کرد: «هنرمندان صنایع‌دستی ما با وجود شرایط سخت اقتصادی، آثار خود را در داخل و خارج از کشور عرضه می‌کنند. باید به حرکات نمادین در این حوزه و اینکه چگونه می‌توانیم تاثیرگذار باشیم، بیشتر فکر کنیم. حتی در پوشش‌هایمان باید از صنایع‌دستی استفاده کنیم و از هنرمند و صنعتگرمان حمایت کنیم.»
معاون صنایع‌دستی کشور با اشاره به تلاش برای تجاری‌سازی صنایع‌دستی گفت: «از تولید تا عرضه صنایع‌دستی احتیاج به راه‌های جدید، فکرهای جدید و فکرهای خلاق داریم. تجاری‌سازی نیازمند نیروهای جوان، کارآمد، باانگیزه و خلاق است تا پس از راه‌اندازی کسب‌وکار پایدار با سرمایه اندک، بتوانند در سه حوزه تولید، ترویج و فروش به روش‌های جدید و نوآورانه فکر کنند.»
او تأکید کرد: «حضور و تلاش جوانان در روستاهای محرومی چون کلپورگان در سیستان و بلوچستان و خراشاد در خراسان جنوبی باعث جهانی شدن رشد این روستاها شد و صنایع‌دستی این قابلیت را دارد که با همت جوانان خلاق عامل توسعه باشد.»
محمودیان در پایان از طرح راه‌اندازی و تأسیس رشته مدیریت بازرگانی صنایع‌دستی در دانشگاه آزاد واحد تهران غرب خبر داد.
انتهای پیام/
