به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، مجتبی باقرشاهی سرپرست هیئت باستان‌شناسی شنبه 17 خرداد 99 با اعلام این خبر گفت: «پروژه بررسی سیستماتیک محوطه‌های باستانی روستای صدرآباد زرندیه که تا ۲۵ خرداد ادامه دارد، وسیع‌ترین کار میدانی در مرکز فلات ایران بوده که با نقشه‌برداری و شبکه‌بندی نرم افزاری آغاز شده است.»
او تصریح کرد: «طبق بررسی‌های انجام‌شده تاکنون ۲۱ محوطه باستانی از دوره‌های مختلف در مساحتی به اندازه ۲۵۰ هکتار شناسایی شده است.»
باقرشاهی با بیان اینکه روستای صدرآباد در زرندیه استان مرکزی و در جاده قدیم تهران‌ساوه (۷۵ کیلومتری ساوه) واقع شده، گفت: «در ورودی این روستا بنایی از دوره ساسانی موسوم به کهنه قلعه قرار دارد که به‌طبع وجود آن شاهد پراکنش سفال‌های ساسانی در این محوطه هستیم.»
او نکته حائز اهمیت این محوطه را در گستردگی استقرارهای باستانی به طور افقی از شمال به جنوب دانست که از شمال غرب به جنوب شرقی روستا، قدیمی‌تر می‌شوند.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی قدیمی‌ترین استقرار باستانی شناسایی شده در این سایت را متعلق به دوره نوسنگی باسفال و جدیدترین استقرار باستانی را مربوط به دوره صفویه اعلام کرد و گفت: «محله‌ای متروک به‌نام خان‌آباد مربوط به دوره صفویه، بنای کبوترخانه مربوط به همین دوره با حفاظت یگان حفاظت میراث فرهنگی زرندیه و تپه‌ای به‌نام گزنک به شماره ثبت ۱۳۶۲ به تاریخ ۲۲/ ۰۱ /۱۳۳۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.»
او افزود: « از نکات پر اهمیت این بررسی، پراکنش فوق‌العاده سفال موسوم به آلویی و شواهدی از یکجانشینی فرهنگ پشت‌نام این سفال در این محوطه است. چنانکه گفته می‌شود مردمان سازنده سفال آلویی اقتصاد کوچ‌نشینی داشته‌اند ولی از شواهدی مانند جوش کوره‌های فراوان و سرباره‌های کوره، مشخص می‌شود که در این عصر که طبق بررسی‌های اولیه مربوط به گودین VII و بازه زمانی ۴۲۰۰ تا ۴۳۰۰ قبل از میلاد بوده است، مردمان به‌صورت یکجانشین زندگی می‌کرده‌اند.»
باقرشاهی عنوان کرد: «همچنین در این محوطه شاهد پراکنش سفال‌های عصر مفرغ هستیم که معمولاً در مرکز فلات ایران، از آن به دوره فترت یاد می‌شود، ولی در این محوطه به‌صورت قوی وجود دارد.»
او نکته‌های با اهمیت این بررسی را کشف یافته‌های ویژه در سطح محوطه، همچون پیکرک‌های بز، اسب، عقاب، تکه‌ای از ظرف نسبتاً بزرگ ساخته شده از سنگ ابسیدین که گواه غنای این محوطه است و فنجان‌های کوچک دوره نوسنگی که اغلب در تپه گزنک مشاهده شده‌اند، اعلام کرد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: «با توجه به غنای آثار سطحی، این محوطه در مرکز فلات ایران هم‌سنگ و قابل قیاس با محوطه سیلک کاشان است، با این تفاوت که در این محوطه شواهدی از دوره مس و سنگی یا سیلک یافته نشده است.»
او تصریح کرد: «این محوطه از مهمترین سایت‌های باستان‌شناسی مرکز فلات ایران است که تاکنون بکر باقی مانده و امید می‌رود در فصل‌های بعدی و با کاوش این محوطه به پرسش‌های متعدد باستان‌شناسی مرکز فلات ایران تا حدودی پاسخ داده شود.»
انتهای پیام/
