به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، میثم فلاح سرپرست هیئت باستان‌شناسی امروز شنبه 24 خرداد 99 با اعلام این خبر، گفت: «غارهای دستکند صخره‌ای و یا به اسم نام واژه بومی \"کافرکلی‌ها\" مجموعه جذاب و کم‌نظیری در ایران هستند که بر بدنه سترگ کوه‌های البرز میانی در دره هراز، بخش لاریجان و در محدوده‌ای به طول تقریبی 50 کیلومتر در حد فاصل روستای \"آبِ اَسک\" تا روستای \"پَنجاب\" شهرستان آمل (جنوب به شمال و یا بالعکس) جای گرفته‌اند.»
او تصریح کرد: «در پروژه بررسی و شناسایی مجموعه کافِرکِلی‌ها (غارهای دستکند صخره‌ای) آمل، تلاش می‌شود تا این آثار که به‌رغم کثرت تعداد و اهمیت مطالعاتی کاملاً مغفول مانده‌اند، بررسی، مستندنگاری، معرفی و فرم و عملکرد آن‌ها مورد تحلیل قرار گیرد.»
فلاح این پروژه را نخستین طرح بررسی باستان‌شناسی با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری اعلام کرد که به مطالعه و بررسی این غارهای دستکند صخره‌ای می‌پردازد.
به گفته او این آثار کم‌نظیر که از سایر سازه‌های صخره‌ای و دستکند کشورمان به لحاظ تراکم و تمرکز در یک منطقه بسیار چشمگیرترند، در مواقع خاصی ایجاد شده‌اند. تعداد قابل ملاحظه‌ای از این آثار در ارتفاعات که امروزه فقط با صخره‌نوردی قابل دسترسی است، گروهی در مجاورت مناطق مسکونی روستایی و قابل دسترسی و تعدادی نیز در معابر سوق‌الجیشی و دره‌های میان‌کوهی دره هراز جای گرفته‌اند.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی افزود: «در این پروژه سعی بر آن است که تمام این آثار مورد شناسایی، مطالعه و بررسی میدانی و روشمند باستان‌شناسی با تعاریف طرح شده پیرامون این نوع خاص از آثار تاریخی قرار گیرد و علاوه بر طراحی و صخره‌نوردی و تهیه مستند سینمایی و ... از اقدامات مهم این طرح که توسط باستان‌شناس و فتوگرامتریست و همکار پروژه، ایمان خسروی انجام می‌شود؛ نقشه‌برداری هوایی و مدل‌سازیِ سه بُعدی دیجیتالی در رایانه با پهپاد فتوگرامتری در این پروژه است.»
او گفت: «بدین ترتیب که مدل کاملاً طبیعی اما با قابلیت تشخیص مختصاتی نقطه به نقطه و همچنین اندازه‌گیری پارامترهای معماری و ... در دسترس قرار می‌گیرد و پژوهشگران را از حضور مستقیم در سایت‌های غیرقابل دسترس و پژوهش فیزیکی بی‌نیاز می‌سازد، ضمن اینکه در صورت تخریب سازه یا محوطه، قابلیت بازسازی و یا مرمت نقطه به نقطه را فراهم خواهد ساخت.»
فلاح افزود: «در مجموع با بررسی‌های اولیه و مطالعاتی که در این چند سال از طرف نگارنده و یکی دو تن از دوستان در حوزه ارائه مقالات انجام شده، فرض بر این است که این مجموعه‌ها کاربری‌های جدا و منفک از یکدیگر دارند.»
او خاطرنشان کرد: «برخی از آن‌ها جنبه آیینی و پرستشگاهی، برخی کارکرد دفاعی و دیده‌بانی، برخی دیگر استقرار موقت و برخی احتمالاً در ارتباط با آرامگاه بوده است.همه این فرضیه‌ها منوط به فرجام طرح و تحلیل داده‌ها و مقایسه آن با نمونه‌های مشابه است که پس از آن می‌توانیم منسجم‌تر و دقیق‌تر نظر دهیم.»
انتهای پیام/
