به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان چهارمحال و بختیاری، عیدی‌محمد حسین‌پور روز دوشنبه 30 تیر 1399 با اعلام این خبر تأکید کرد: «رشته‌های صنایع‌دستی و هنرهای سنتی منسوخ شده شامل سیاه‌چادربافی و سبدبافی است.»
او افزود: «احیای رشته‌های سیاه‌چادربافی و سبدبافی براساس تفاهم‌نامه بین این اداره‌کل و مرکز آموزش یادگیری محلی وابسته به اداره‌کل آموزش و پرورش استان انجام می‌شود.»
رئیس میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لردگان و خان‌میرزا تصریح کرد: «در دوره آموزشی برای سیاه‌چادربافی، 44 نفر آموزش‌های لازم را به‌صورت رایگان و به‌مدت 120 ساعت فرا می‌گیرند.»
او یادآور شد: «پس از پایان این دوره آموزشی، به هر کدام از هنرجویان 150 میلیون ریال تسهیلات بانکی با نرخ چهار درصد از سوی بنیاد برکت برای خرید مواد اولیه شامل موی بُز، دستگاه تولیدی و قرارگیری در روند چرخه تولید پرداخت می‌شود.»
رئیس میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی لردگان و خان‌میرزا گفت: «هر کدام از هنرجویان پس از فراگیری آموزش‌های لازم می‌تواند در مدت دو ماه یک سیاه‌چادر در ابعاد 30 مترمربع تولید کند.»
او ادامه داد: «در دوره آموزش سبدبافی 30 نفر آموزش‌های لازم را به‌صورت رایگان و به‌مدت 40 ساعت فرا می‌گیرند.»
حسین‌پور بیان کرد: «پس از پایان این دوره آموزشی، به هر هنرجو صد میلیون ریال تسهیلات بانکی با نرخ چهار درصد از سوی بنیاد برکت پرداخت خواهد شد.»
سیاه چادر (بهون) نوعی دست‌بافته داری است که از سوی خود عشایر و از موی بز سیاه بافته می‌شود و برای خودمصرفی استفاده می‌شود.
عشایر بختیاری و قشقایی چهارمحال و بختیاری به مقتضیات زندگی کوچ‌نشینی و رمه‌گردانی خود از نوعی مسکن متحرک استفاده می‌کنند که به گویش بختیاری به آن بهون یا سیاه‌چادر می‌گویند.
بهون هم به‌معنای شکل فیزیکی آن و هم به فضای ایجاد شده به‌عنوان یک واحد مسکونی به‌کار برده می‌شود.
سیاه‌چادر (بهون) یکی از مهم‌ترین نیازهای عشایر به‌شمار می‌رود که ضمن اهمیت اقتصادی با فرهنگ غنی عشایر عجین شده است.
سیاه‌چادر (بهون) چهارمحال و بختیاری 6 دی‌ماه 1395 به‌عنوان یک اثر ناملموس در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
سبدبافی چهارمحال و بختیاری نیز پنجم تیرماه 1395 به‌عنوان یک اثر ناملموس در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
انتهای پیام/
