اخیراً، مقاصد گردشگری نیز شروع به اجرای برنامه‌های هوشمندانه کرده‌اند از آن جمله استفاده از فناوری‌هایی با هدف افزایش تجربه گردشگران ورودی به اروپا در پاسخ به اهداف جدید اتحادیه اروپا برای محدود کردن تغییرات مداوم آب و هواست.

اهداف عمده این طرح با استفاده از فناوری‌های جدید، استفاده موثرتر از انرژی برای افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش انتشار گاز دی‌اکسیدکربن است، بهره‌مندی از تکنولوژی‌های نوین در این زمینه موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و استفاده پایدارتر از انرژی در مقصد گردشگری می‌شود که آن هم  منجر به کاهش قیمت تورها برای گردشگران، ارتقای کیفیت هوا و به طور کلی افزایش رضایت مشتری یا همان گردشگر می‌شود.

کلمه «هوشمند» یک اصطلاح نسبتاً رایج در بازاریابی برای همه مواردی است که به وسیله تکنولوژی بهبود می‌یابند و تکنولوژی در صنعت گردشگری نیز در طول سال‌های اخیر، نه فقط برای توسعه راه‌های ارتباطی به کار رفته بلکه در بخش روش‌های رزرو و جستجوی اطلاعات نقش فزاینده‌ای داشته است.

هوشمندی معمولاً ارتباط نزدیکی با افزایش قابلیت استفاده برخی از محصولات با استفاده از فناوری‌ها دارد، در این راستا، اصطلاح فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و اینترنت نیاز دارند هر دو به صورت ترکیبی برای استفاده از اینترنت و ارائه محصولات و خدمات شمرده شوند.

در کنار این، به اصطلاح آی‌بیکن‌ها (iBeacons) به طور فزاینده‌ای در صنایع مختلف خدماتی اجرا می‌شوند زیرا به شرکت‌ها امکان می‌دهند مشتریان خود را ردیابی کرده و رفتار مصرف کننده خود را تجزیه و تحلیل کنند. این آی‌بیکن‌ها با بلوتوث کار می‌کنند و کاربر را ملزم به بارگیری و استفاده از یک برنامه می‌کند.

با این حال، آدم تعجب می‌کند وقتی می‌بیند که شرکت‌ها و مقاصد گردشگری بیشتری از این اصطلاح برای اهداف بازاریابی و تأکید بر توسعه فناوری خود استفاده می‌کنند، به نظر می‌رسد که اجرای ابزارهای هوشمند و مقاصد گردشگری به روندی فراگیر تبدیل شده است، اما همیشه باید در نظر گرفته شود که آیا این مقصدها در مورد استفاده از فناوری‌های جدید صرفاً هوشمندانه عمل می‌کنند یا اینکه آنها از دید یک کاربر بالقوه نیز هوشمندانه فکر می‌کنند. در این زمینه، استدلال می‌شود که مقصدهای هوشمند مزایای مختلفی از جمله کاربرپسند بودن و پتانسیل بالاتر را برای سرمایه‌گذاری‌های آینده فراهم می‌کنند.

علاوه بر این، تحقیقات نشان داد که شهرها و مقاصد گردشگری لزوماً بر روی تجربه گردشگران متمرکز نیستند، بلکه بیشتر به ارتقای استانداردهای سطح زندگی ذی‌نفعان خود به عنوان ساکنان و شرکت‌های محلی توجه دارند.

این مورد در خیلی از شهرهای دنیا نیز وجود دارد زیرا هدف اصلی برای اجرای فناوری‌های هوشمندتر، کارآمدتر ساختن زندگی روزمره به جای افزایش تجربه گردشگران است (به عنوان مثال صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده از انواع جدید سیستم‌های حمل و نقل)، بنابراین، افزایش تجربه سفر اغلب برای شهرها و مقاصد گردشگری هنوز در اولویت ثانویه قرار دارد.

انتهای پیام/