این بنا در جنوب‌غربی شهر تایباد قرار دارد. کار ساختمان آن در سال ۸۴۸ ه‍.‌‌ق، هم‌زمان با سلطنت شاهرخ پسر تیمور به پایان رسیده‌ است. معماری بنا به شیوه آذری و ساخت آن به دستور پیر احمد خوافی وزیر شاهرخ انجام شده‌است.کتیبه ایوان اصلی که با خط ثلث بسیار زیبا با آجر تراشیده در زمینه کاشی فیروزه‌ای قرار دارد، در خراسان بی‌نظیر است. بر روی نمای بیرون مسجد با ایوان رفیع آن (به ارتفاع ۲۵ متر) کاشی‌کاری و آجرکاری‌های ظریف به چشم می‌خورد که با خطوط معرق و تزئینات گل و بوته اسلیمی و خطایی بر روی کاشی‌های معرق نقش بسته‌اند، جلوهٔ خاصی به این بنا داده‌اند. معماری این بنا به عهدهٔ خانواده هنرمند شیرازی، قوام‌الدین و غیاث‌الدین بوده‌است.