به گزارش میراثآریا و به نقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مازندران، سیفالله فرزانه صبح امروز 21 فروردین 1400 با اعلام این خبر گفت: «تشکیل پایگاه میراثطبیعی جنگلهای هیرکانی در دو بخش ساختاری و ماهیتی قابل پیگیری است.»
او در ادامه افزود: «بر همین اساس برای انجام این تشکیلات و شکلگیری چارت سازمانی تا آنجایی که دخالتی در حوزه وظایف ذاتی دیگر دستگاهها نباشد، امری حیاتی به شمار میآید و برای این امر نشست چندجانبه با دستگاههای مرتبط در شکلگیری این تشکیلات کمک شایانی خواهد کرد.»
فرزانه گفت: «این بخش از پوششهای جنگلی کره زمین که قدمت بیش از ۴۰ میلیون سال دارند، بازمانده دوران زمینشناسی پالئوژن هستند که آخرین بازماندههای آن بیشتر در حاشیه جنوبی دریای خزر قرار گرفته است.»
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی با اشاره به این مطلب که جنگلهای هیرکانی علاوه بر تنوع گونههای جنگلی، رویشگاه طبیعی گیاهان دارویی، زیستگاه جانوران متنوع و پرندگان زیبایی است که بومی حاشیه خزری هستند، افزود: «اهمیت این گونههای جنگلی تا آنجاست که در محافل خبری از آن بهعنوان فسیلهای زنده کره زمین نام میبرند و این اهمیت از فرصتهای کمنظیر جنگلهای هیرکانی است.»
او با اشاره به خطر تخریب این اثر طبیعی ناشی از گسترش روزافزون کارخانههای وابسته و تغییرات اقلیمی تصریح کرد: «در سال 1398 با پیگیری وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، ارزشمندترین گونههای پوششی کره زمین بهعنوان میراث کهن طبیعی در لیست جهانی سازمان یونسکو به ثبت رسید و حفاظت آنها الزامآور نمود.»
فرزانه با بیان این مطلب که اگرچه سازمان جنگلها و منابع طبیعی و همچنین سازمان حفاظت محیطزیست وظیفه حفاظت ذاتی از این میراث ارزشمند جهانی را بر عهده دارند، یادآور شد: «با ثبت این اثر و الزام حفاظت آن از سوی یونسکو با نقش فعال وزارت میراثفرهنگی اهمیت تشکیل پایگاه حفاظت مسئولانه و گردشگری فرهیخته در آن با همکاری سازمان منابعطبیعی و محیطزیست بیشازپیش احساس میشود.»
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مازندران ثبت این اثر در سطح بینالمللی را بهمنزله تعهد بینالمللی کشور ایران نسبت به جامع جهانی برشمرد و گفت: «حفاظت مسئولانه از سوی وزارت میراثفرهنگی بهمنزله حفاظت فیزیکی جنگلهای هیرکانی نیست بلکه استفاده بشر از ظرفیت موجود در این جنگلها مدنظر است.»
فرزانه گفت: «تشکیل پایگاه بهرهوری مسئولانه با قید بازدید از جنگلها بهمنظور حفاظت، آموزش و بازسازی روحی زندگی شهرنشینان امر طبیعی و حیاتی است، بیشک اینگونه حفاظت با حضور گردشگران مخصوصاً گردشگران فرهیخته در حساس شدن جامعه در امر حفاظت بسیار مؤثر است.»
انتهای پیام/